Loci communes: a ratiocinatione, oportere coniec- 2.152.8
tura ex eo, quod scriptum sit, ad id, quod non sit
scriptum, pervenire; et neminem posse omnes res per 10
scripturam amplecti, sed eum commodissime scribere,
qui curet, ut quaedam ex quibusdam intellegantur;
contra ratiocinationem huiusmodi: coniecturam divi- 153.1
nationem esse et stulti scriptoris esse non posse om-
nibus de rebus cavere, quibus velit.
  Definitio est, cum in scripto verbum aliquod est
positum, cuius de vi quaeritur, hoc modo: lex: qui 5
in adversa tempestate navem reliquerint, omnia
amittunto; eorum navis et onera sunto, qui in
nave remanserint. Duo quidam, cum iam in alto
navigarent, et cum eorum alterius navis, alterius onus
esset, naufragum quendam natantem et manus ad se 10
tendentem animum adverterunt; misericordia commoti
navem ad eum adplicarunt, hominem ad se sustulerunt.
postea aliquanto ipsos quoque tempestas vehementius 154.1
iactare coepit, usque adeo, ut dominus navis, cum
idem gubernator esset, in scapham confugeret et inde
funiculo, qui a puppi religatus scapham adnexam tra-
hebat, navi, quod posset, moderaretur, ille autem, 5
cuius merces erant, in gladium in navi ibidem in-
cumberet. hic ille naufragus ad gubernaculum ac-
cessit et navi, quod potuit, est opitulatus. sedatis
autem fluctibus et tempestate iam commutata navis
in portum pervehitur. ille autem, qui in gladium in- 10
cubuerat, leviter saucius facile ex vulnere est recrea-
tus. navem cum onere horum trium suam quisque esse
dicit. Hic omnes scripto ad causam accedunt et ex
nominis vi nascitur controversia. nam et relinquere
navem et remanere in navi, denique navis ipsa quid 15
sit, definitionibus quaeretur. isdem autem ex locis om-
nibus, quibus definitiva constitutio, tractabitur.