Reliqua vero etiam si adiuvant, historiam dico et pruden-
|
1.256.1
|
tiam iuris publici et antiquitatis memoriam et exemplorum
|
|
copiam, si quando opus erit, a viro optimo et istis rebus
|
|
instructissimo, familiari meo Congo mutuabor, neque repu-
|
|
gnabo, quo minus, id quod modo hortatus es, omnia legant,
|
5
|
omnia audiant, in omni recto studio atque humanitate
|
|
versentur; sed me hercule non ita multum spati mihi habere
|
|
videntur, si modo ea facere et persequi volent, quae a te,
|
|
Crasse, praecepta sunt; qui mihi prope iam nimis duras
|
|
leges imponere visus es huic aetati, sed tamen ad id, quod
|
10
|
cupiunt, adipiscendum prope necessarias. Nam et subitae
|
257.1
|
ad propositas causas exercitationes et accuratae ac meditatae
|
|
commentationes ac stilus ille tuus, quem tu vere dixisti
|
|
perfectorem dicendi esse ac magistrum, multi sudoris est;
|
|
et illa orationis suae cum scriptis alienis comparatio et de
|
5
|
alieno scripto subita vel laudandi vel vituperandi vel com-
|
|
probandi vel refellendi causa disputatio non mediocris
|
|
contentionis est vel ad memoriam vel ad imitandum. Illud
|
258.1
|
vero fuit horribile, quod me hercule vereor ne maiorem vim
|
|
ad deterrendum habuerit quam ad cohortandum: voluisti
|
|
enim in suo genere unum quemque nostrum quasi quendam
|
|
esse Roscium; dixistique non tam ea, quae recta essent,
|
5
|
probari, quam quae prava, fastidiis adhaerescere; quod ego
|
|
non tam fastidiose in nobis quam in histrionibus spectari
|
|
puto; itaque nos raucos saepe attentissime audiri video;
|
259.1
|
tenet enim res ipsa atque causa; at Aesopum, si paulum
|
|
inrauserit, explodi. A quibus enim nihil praeter voluptatem
|
|
aurium quaeritur, in eis offenditur, simul atque imminuitur
|
|
aliquid de voluptate, in eloquenti autem multa sunt quae
|
5
|
teneant; quae si omnia summa non sunt et pleraque tamen
|
|
magna sunt, necesse est ea ipsa, quae sunt, mirabilia
|
|
videri.
|
|