C.F. Extrema tibi pars restat orationis, quae
|
52.1
|
posita in perorando est, de qua sane velim audire.
|
|
C.P. Facilior est explicatio perorationis. Nam est
|
|
divisa in duas partes, amplificationem et enume-
|
|
rationem. Augendi autem et hic est proprius locus
|
5
|
in perorando, et in cursu ipso orationis declinationes
|
|
ad amplificandum dantur confirmata re aliqua aut
|
|
reprehensa. Est igitur amplificatio gravior quaedam
|
53.1
|
affirmatio quae motu animorum conciliet in dicendo
|
|
fidem. Ea et verborum genere conficitur et rerum.
|
|
Verba ponenda sunt quae vim habeant illustrandi
|
|
nec ab usu sint abhorrentia, gravia, plena, sonantia,
|
5
|
iuncta, facta, cognominata, non vulgata, superlata,
|
|
in primisque translata; nec in singulis verbis sed in
|
|
continentibus soluta, quae dicuntur sine coniunctione,
|
|
ut plura videantur. Augent etiam relata verba,
|
54.1
|
iterata, duplicata, et ea quae ascendunt gradatim
|
|
ab humilioribus ad superiora; omninoque semper
|
|
quasi naturalis et non explanata oratio, sed gravibus
|
|
referta verbis, ad augendum accommodatior. Haec
|
5
|
igitur in verbis, quibus actio vocis, vultus et gestus
|
|
congruens et apta ad animos permovendos accom-
|
|
modanda est. Sed et in verbis et in actione causa erit
|
|
tenenda et pro re agenda; nam haec quia videntur
|
|
perabsurda cum graviora sunt quam causa fert,
|
10
|
diligenter quid quemque deceat iudicandum est.
|
|
Rerum amplificatio sumitur eisdem ex locis
|
55.1
|
omnibus quibus illa quae dicta sunt ad fidem; maxi-
|
|
meque definitiones valent conglobatae et conse-
|
|
quentium frequentatio et contrariarum et dissimilium
|
|
et inter se pugnantium rerum conflictio, et causae,
|
5
|
et ea quae sunt de causis orta, maximeque simili-
|
|
tudines et exempla; fictae etiam personae, muta
|
|
denique loquantur; omninoque ea sunt adhibenda, si
|
|
causa patitur, quae magna habentur, quorum est
|
|
duplex genus: alia enim magna natura videntur,
|
56.1
|
alia usu—natura, ut caelestia, ut divina, ut ea quorum
|
|
obscurae causae, ut in terris mundoque admirabilia
|
|
quae sunt, ex quibus similibusque, si attendas, ad
|
|
augendum permulta suppetunt; usu, quae videntur
|
5
|
hominibus aut prodesse aut obesse vehementius,
|
|
quorum sunt genera ad amplificandum tria. Nam
|
|
aut caritate moventur homines, ut deorum, ut
|
|
patriae, ut parentum, aut amore, ut fratrum, ut
|
|
coniugum, ut liberorum, ut familiarium, aut honestate,
|
10
|
ut virtutum, maximeque earum quae ad communi-
|
|
onem hominum et liberalitatem valent. Ex eis et
|
|
cohortationes sumuntur ad ea retinenda, et in eos a
|
|
quibus ea violata sunt odia incitantur et miseratio
|
|
nascitur. [Proprius locus est augendi in his
|
57.1
|
rebus aut amissis aut amittendi periculo.] Nihil est
|
|
enim tam miserabile quam ex beato miser, et hoc
|
|
totum quidem moveat, si bona ex fortuna quis cadat,
|
|
et a quorum caritate divellatur, quae amittat aut
|
5
|
amiserit, in quibus malis sit futurusve sit exprimatur
|
|
breviter—cito enim arescit lacrima, praesertim in
|
|
alienis malis; nec quidquam in amplificatione nimis
|
|
enucleandum est, minuta est enim omnis diligentia;
|
|
hic autem locus grandia requirit.
|
10
|