Disceptatio autem cum est constituta, propositum 109.1
esse debet oratori quo omnes argumentationes
repetitae ex inveniendi locis coniiciantur. Quod
quamquam satis est ei qui videt quid in quoque
loco lateat quique illos locos tamquam thesauros 5
aliquos argumentorum notatos habet, tamen ea
quae sunt certarum causarum propria tangemus.
In coniectura igitur, cum est in infitiando 110.1
reus, accusatori haec duo prima sunt—sed accusa-
torem pro omni actore et petitore appello: possunt
enim etiam sine accusatione in causis haec eadem
controversiarum genera versari—sed haec duo sunt 5
ei prima, causa et eventus. Causam appello rationem
efficiendi, eventum id quod est effectum. Atque
ipsa quidem partitio causarum paullo ante in suasionis
locis distributa est. Quae enim in consilio capiendo 111.1
futuri temporis praecipiebantur, quam ob rem aut
utilitatem viderentur habitura aut efficiendi faculta-
tem, eadem qui de facto argumentabitur colligere
debebit, quam ob rem et utilia illi quem arguet 5
fuisse et ab eo effici potuisse demonstret. Utilitatis
coniectura movetur si illud quod arguitur aut spe
bonorum aut malorum metu fecisse dicitur, quod
eo fit acrius quo illa in utroque genere maiora
ponuntur. Spectant etiam ad causam facti motus 112.1
animorum, si ira recens, si odium vetus, si ulciscendi
studium, si iniuriae dolor, si honoris, si gloriae, si
imperii, si pecuniae cupiditas, si periculi timor, si
aes alienum, si angustiae rei familiaris: si audax, 5
si levis, si crudelis, si impotens, si incautus, si in-
sipiens, si amans, si commota mente, si vinolentus,
si cum spe efficiendi, si cum opinione celandi aut si
patefactum esset depellendi criminis, vel perrum-
pendi periculi, vel in longinquum tempus differendi: 10
aut si iudicii poena levior quam facti praemium:
aut si facinoris voluptas maior quam damnationis
dolor. His fere rebus facti suspicio confirmatur, 113.1
cum et voluntatis in reo causae reperiuntur et
facultas. In voluntate autem utilitas ex adeptione
alicuius commodi vitationeque alicuius incommodi
quaeritur, ut aut spes aut metus impulisse videatur, 5
aut aliquis repentinus animi motus, qui etiam citius
in fraudem quam ratio utilitatis impellit. Quam
ob rem sint haec dicta de causis.