Expositum est ut potui brevissime de omni con-
|
131.11
|
troversiarum genere—nisi praeterea tu quid requiris.
|
|
C.F. Illud equidem quod iam unum
|
132.1
|
restare video, quale sit cum disceptatio versatur in
|
|
scriptis.
|
|
C.P. Recte intellegis; eo enim exposito munus
|
|
promissi omne confecero. Sunt igitur ambigui duo-
|
5
|
bus adversariis praecepta communia. Uterque enim
|
|
hanc significationem qua utetur ipse dignam scrip-
|
|
toris prudentia esse defendet: uterque id quod
|
|
adversarius ex ambigue scripto intellegendum esse
|
|
dicet aut absurdum aut inutile aut iniquum aut
|
10
|
turpe esse defendet aut etiam discrepare cum
|
|
ceteris scriptis vel aliorum vel maxime si poterit
|
|
eiusdem; quamque defendet ipse eam rem et sen-
|
|
tentiam quemvis prudentem et iustum hominem si
|
|
ad integrum daretur scripturum fuisse, sed planius;
|
15
|
eamque sententiam quam significari posse dicet nihil
|
133.1
|
habere aut captionis aut vitii, contrariam autem si
|
|
probarint, fore ut multa vitia, stulta, iniqua, contraria
|
|
consequantur. Cum autem aliud scriptor sensisse
|
|
videtur et aliud scripsisse, qui scripto nitetur, eum
|
5
|
re exposita recitatione uti oportebit, deinde instare
|
|
adversario, iterare, renovare, interrogare num aut
|
|
scriptum neget aut contra factum infitietur; post
|
|
iudicem ad vim scripti vocet. Hac confirmatione
|
134.1
|
usus amplificet rem lege laudanda audaciamque
|
|
confutet eius qui, cum palam contra fecerit idque
|
|
fateatur, adsit tamen factumque defendat. Deinde
|
|
infirmet defensionem: cum adversarius aliud voluisse,
|
5
|
[aliud sensisse] scriptorem, aliud scripsisse dicat,
|
|
non esse ferendum a quoquam potius latoris sensum
|
|
quam a lege explicari: cur ita scripserit si ita non
|
|
senserit? cur, cum ea quae plane scripta sint
|
|
neglexerit, quae nusquam scripta sint proferat?
|
10
|
cur prudentissimos in scribendo viros summae stul-
|
|
titiae putet esse damnandos? quid impedierit
|
|
scriptorem quo minus exciperet illud quod adver-
|
|
sarius tamquam si exceptum esset ita dicit se
|
|
secutum? Utetur exemplis eis quibus idem scriptor
|
135.1
|
aut, si id non poterit, quibus alii quod excipiendum
|
|
putarint exceperint. Quaerenda etiam ratio est, si
|
|
qua poterit inveniri, quare non sit exceptum; aut
|
|
iniqua lex aut inutilis futura dicetur, aut alia causa
|
5
|
obtemperandi, alia abrogandi: dissentire adversarii
|
|
vocem atque legis. Deinde amplificandi causa de
|
|
conservandis legibus, de periculo rerum publicarum
|
|
atque privatarum cum aliis locis, tum in perorando
|
|
maxime graviter erit vehementerque dicendum.
|
10
|