C.F. Quas res sibi proponet in istis tribus
|
11.1
|
generibus orator?
|
|
C.P. Delectationem in exornatione, in iudicio aut
|
|
saevitiam aut clementiam iudicis, in suasione autem
|
|
aut spem aut reformidationem deliberantis.
|
5
|
C.F. Cur igitur exponis hoc loco genera contro-
|
|
versiarum?
|
|
C.P. Ut rationem collocandi ad finem cuiusque
|
|
accommodem.
|
|
C.F. Quonam tandem modo?
|
12.1
|
C.P. Quia quibus in orationibus delectatio finis est
|
|
varii sunt ordines collocandi. Nam aut temporum
|
|
servantur gradus aut generum distributiones, aut a
|
|
minoribus ad maiora ascendimus aut a maioribus
|
5
|
ad minora delabimur: aut haec inaequabili varietate
|
|
distinguimus, cum parva magnis, simplicia coniunctis,
|
|
obscura dilucidis, laeta tristibus, incredibilia pro-
|
|
babilibus inteximus, quae in exornationem cadunt
|
|
omnia.
|
10
|
C.F. Quid? in deliberatione quid spectas?
|
13.1
|
C.P. Principia vel non longa vel saepe nulla;
|
|
sunt enim ad audiendum qui deliberant sua causa
|
|
parati. Nec multum sane saepe narrandum est;
|
|
est enim narratio aut praeteritarum rerum aut
|
5
|
praesentium, suasio autem futurarum. Quare ad
|
|
fidem et ad motum adhibenda est omnis oratio.
|
|
C.F. Quid? in iudiciis quae est collocatio?
|
14.1
|
C.P. Non eadem accusatoris et rei, quod accusator
|
|
rerum ordinem prosequitur et singula argumenta
|
|
quasi hasta in manu collocata vehementer proponit,
|
|
concludit acriter, confirmat tabulis, decretis, testi-
|
5
|
moniis, accuratiusque in singulis commoratur; per-
|
|
orationisque praeceptis, quae ad incitandos animos
|
|
valent, et in reliqua oratione paullulum digrediens de
|
|
cursu dicendi utitur et vehementius in perorando.
|
|
Est enim propositum ut iratum efficiat iudicem.
|
10
|