Nunc reliquorum oratorum aetates, si placet, et gradus
|
122.1
|
persequamur.
|
|
Nobis vero, <inquit> Atticus, et vehementer quidem,
|
|
ut pro Bruto etiam respondeam. Curio fuit igitur eius-
|
|
dem aetatis fere sane illustris orator, cuius de ingenio ex
|
5
|
orationibus eius existumari potest: sunt enim et aliae et
|
|
pro Ser. Fulvio de incestu nobilis oratio. nobis quidem
|
|
pueris haec omnium optima putabatur, quae vix iam
|
|
comparet in hac turba novorum voluminum.
|
|
Praeclare, inquit Brutus, teneo qui istam turbam volu-
|
123.1
|
minum effecerit.
|
|
Et ego, inquam, intellego, Brute, quem dicas; certe
|
|
enim et boni aliquid adtulimus iuventuti, magnificentius
|
|
quam fuerat genus dicendi et ornatius; et nocuimus
|
5
|
fortasse, quod veteres orationes post nostras non a me
|
|
quidem—meis enim illas antepono—sed a plerisque legi
|
|
sunt desitae.
|
|
Me numera, inquit, in plerisque; quamquam video mihi
|
|
multa legenda iam te auctore quae antea contemnebam.
|
10
|
Atqui haec, inquam, de incestu laudata oratio puerilis
|
124.1
|
est locis multis: de amore de tormentis de rumore loci
|
|
sane inanes, verum tamen nondum tritis nostrorum homi-
|
|
num auribus nec erudita civitate tolerabiles. scripsit etiam
|
|
alia nonnulla et multa dixit et inlustria et in numero
|
5
|
patronorum fuit, ut eum mirer, cum et vita suppedita-
|
|
visset et splendor ei non defuisset, consulem non fuisse.
|
|
Sed ecce in manibus vir et praestantissimo ingenio et
|
125.1
|
flagranti studio et doctus a puero C. Gracchus: noli enim
|
|
putare quemquam, Brute, pleniorem aut uberiorem ad
|
|
dicendum fuisse.
|
|