Et ille: sic prorsus, inquit, existumo atque istum de
|
125.5
|
superioribus paene solum lego.
|
|
Immo plane, inquam, Brute, legas censeo. damnum
|
|
enim illius immaturo interitu res Romanae Latinaeque
|
|
litterae fecerunt. utinam non tam fratri pietatem quam
|
126.1
|
patriae praestare voluisset. quam ille facile tali ingenio,
|
|
diutius si vixisset, vel paternam esset vel avitam gloriam
|
|
consecutus! eloquentia quidem nescio an habuisset parem
|
|
neminem. grandis est verbis, sapiens sententiis, genere
|
5
|
toto gravis. manus extrema non accessit operibus eius:
|
|
praeclare inchoata multa, perfecta non plane. legendus,
|
|
inquam, est hic orator, Brute, si quisquam alius, iuven-
|
|
tuti; non enim solum acuere, sed etiam alere ingenium
|
|
potest.
|
10
|
Huic successit aetati C. Galba, Servi illius eloquentissi-
|
127.1
|
mi viri filius, P. Crassi eloquentis et iuris periti gener.
|
|
laudabant hunc patres nostri, favebant etiam propter
|
|
patris memoriam, sed cecidit in cursu. nam rogatione
|
|
Mamilia Iugurthinae coniurationis invidia, cum pro sese
|
5
|
ipse dixisset, oppressus est. exstat eius peroratio, qui
|
|
epilogus dicitur; qui tanto in honore pueris nobis erat ut
|
|
eum etiam edisceremus. hic, qui in conlegio sacerdotum
|
|
esset, primus post Romam conditam iudicio publico est
|
|
condemnatus. P. Scipio, qui est in consulatu mortuus,
|
128.1
|
non multum ille quidem nec saepe dicebat, sed et Latine
|
|
loquendo cuivis erat par et omnis sale facetiisque supera-
|
|
bat. eius conlega L. Bestia bonis initiis orsus tribunatus—
|
|
nam P. Popillium vi C. Gracchi expulsum sua rogatione
|
5
|
restituit—, vir et acer et non indisertus, tristis exitus
|
|
habuit consulatus. nam invidiosa lege [Mamilia quaestio]
|
|
C. Galbam sacerdotem et quattuor consularis, L. Bestiam
|
|
C. Catonem Sp. Albinum civemque praestantissimum
|
|
L. Opimium, Gracchi interfectorem, a populo absolutum,
|
10
|
cum is contra populi studium stetisset, Gracchani iudices
|
|
sustulerunt. huius dissimilis in tribunatu reliquaque omni
|
129.1
|
vita civis improbus C. Licinius Nerva non indisertus fuit.
|
|
C. Fimbria temporibus isdem fere sed longius aetate pro-
|
|
vectus habitus est sane, ut ita dicam, luculentus patro-
|
|
nus: asper maledicus, genere toto paulo fervidior atque
|
5
|
commotior, diligentia tamen et virtute animi atque vita
|
|
bonus auctor in senatu; idem tolerabilis patronus nec
|
|
rudis in iure civili et cum virtute tum etiam ipso oratio-
|
|
nis genere liber; cuius orationes pueri legebamus, quas
|
|
iam reperire vix possumus. atque etiam ingenio et ser-
|
130.1
|
mone eleganti, valetudine incommoda C. Sextius Calvinus
|
|
fuit; qui etsi, cum remiserant dolores pedum, non de-
|
|
erat in causis, tamen id non saepe faciebat. itaque con-
|
|
silio eius, cum volebant, homines utebantur, patrocinio,
|
5
|
cum licebat. isdem temporibus M. Brutus, in quo ma-
|
|
gnum fuit, Brute, dedecus generi vestro, qui, cum tanto
|
|
nomine esset patremque optimum virum habuisset et
|
|
iuris peritissimum, accusationem factitaverit, ut Athenis
|
|
Lycurgus. is magistratus non petivit sed fuit accusator
|
10
|
vehemens et molestus, ut facile cerneres naturale quod-
|
|
dam stirpis bonum degeneravisse vitio depravatae volun-
|
|
tatis. atque eodem tempore accusator de plebe L. Caesu-
|
131.1
|
lenus fuit, quem ego audivi iam senem, cum ab L. Sabellio
|
|
multam lege Aquilia †de iustitia† petivisset. non fecissem
|
|
hominis paene infimi mentionem, nisi iudicarem qui suspi-
|
|
ciosius aut criminosius diceret audivisse me neminem.
|
5
|
doctus etiam Graecis T. Albucius vel potius paene Grae-
|
|
cus. loquor, ut opinor; sed licet ex orationibus iudicare.
|
|
fuit autem Athenis adulescens, perfectus Epicureus eva-
|
|
serat, minime aptum ad dicendum genus.
|
|