Huic alii parem esse dicebant, alii anteponebant L.
|
143.1
|
Crassum. illud quidem certe omnes ita iudicabant, nemi-
|
|
nem esse, qui horum altero utro patrono cuiusquam in-
|
|
genium requireret. equidem quamquam Antonio tantum
|
|
tribuo quantum supra dixi, tamen Crasso nihil statuo
|
5
|
fieri potuisse perfectius. erat summa gravitas, erat cum
|
|
gravitate iunctus facetiarum et urbanitatis oratorius, non
|
|
scurrilis lepos, Latine loquendi accurata et sine molestia
|
|
diligens elegantia, in disserendo mira explicatio; cum de
|
|
iure civili, cum de aequo et bono disputaretur, argumen-
|
10
|
torum et similitudinum copia. nam ut Antonius coniec-
|
144.1
|
tura movenda aut sedanda suspicione aut excitanda in-
|
|
credibilem vim habebat: sic in interpretando in definien-
|
|
do in explicanda aequitate nihil erat Crasso copiosius;
|
|
idque cum saepe alias tum apud centumviros in M'. Curi
|
5
|
causa cognitum est. ita enim multa tum contra scriptum
|
145.1
|
pro aequo et bono dixit, ut hominem acutissimum Q.
|
|
Scaevolam et in iure, in quo illa causa vertebatur, para-
|
|
tissimum obrueret argumentorum exemplorumque copia;
|
|
atque ita tum ab his patronis aequalibus et iam consu-
|
5
|
laribus causa illa dicta est, cum uterque ex contraria
|
|
parte ius civile defenderet, ut eloquentium iuris peritis-
|
|
simus Crassus, iuris peritorum eloquentissimus Scaevola
|
|
putaretur. qui quidem cum peracutus esset ad excogitan-
|
|
dum quid in iure aut in aequo verum aut esset aut non
|
10
|
esset, tum verbis erat ad rem cum summa brevitate mira-
|
|
biliter aptus. quare sit nobis orator in hoc interpretandi
|
146.1
|
explanandi edisserendi genere mirabilis sic ut simile nihil
|
|
viderim; in augendo in ornando in refellendo magis exi-
|
|
stumator metuendus quam admirandus orator. verum ad
|
|
Crassum revertamur.
|
5
|