Ita prorsus, inquit Brutus; sed ne de Scaevolae quidem
|
161.1
|
tribunatu quicquam audivisse videor et eum collegam
|
|
Crassi credo fuisse.
|
|
Omnibus quidem aliis, inquam, in magistratibus, sed
|
|
tribunus anno post fuit eoque in rostris sedente suasit
|
5
|
Serviliam legem Crassus; nam censuram sine Scaevola
|
|
gessit: eum enim magistratum nemo umquam Scaevo-
|
|
larum petivit. sed haec Crassi cum edita oratio est, quam
|
|
te saepe legisse certo scio, quattuor et triginta tum
|
|
habebat annos totidemque annis mihi aetate praestabat.
|
10
|
his enim consulibus eam legem suasit quibus nati sumus,
|
|
cum ipse esset Q. Caepione consule natus et C. Laelio,
|
|
triennio ipso minor quam Antonius. quod idcirco posui,
|
|
ut dicendi Latine prima maturitas in qua aetate exstitis-
|
|
set posset notari et intellegeretur iam ad summum paene
|
15
|
esse perductam, ut eo nihil ferme quisquam addere posset,
|
|
nisi qui a philosophia a iure civili ab historia fuisset
|
|
instructior.
|
|
Erit, inquit [M.] Brutus, aut iam est iste quem exspectas?
|
162.1
|
Nescio, inquam. sed est etiam L. Crassi in consulatu
|
|
pro Q. Caepione defensiuncula non brevis ut laudatio,
|
|
ut oratio autem brevis; postrema censoris oratio, qua
|
|
anno duodequinquagesimo usus est. in his omnibus inest
|
5
|
quidam sine ullo fuco veritatis color; quin etiam compren-
|
|
sio et ambitus ille verborum, si sic περίοδον appellari
|
|
placet, erat apud illum contractus et brevis et in membra
|
|
quaedam, quae κῶλα Graeci vocant, dispertiebat oratio-
|
|
nem libentius.
|
10
|
Hoc loco Brutus: quando quidem tu istos oratores,
|
163.1
|
inquit, tanto opere laudas, vellem aliquid Antonio praeter
|
|
illum de ratione dicendi sane exilem libellum, plura
|
|
Crasso libuisset scribere: cum enim omnibus memoriam
|
|
sui tum etiam disciplinam dicendi nobis reliquissent. nam
|
5
|
Scaevolae dicendi elegantiam satis ex iis orationibus,
|
|
quas reliquit, habemus cognitam.
|
|