Ita prorsus, inquit Brutus; sed ne de Scaevolae quidem 161.1
tribunatu quicquam audivisse videor et eum collegam
Crassi credo fuisse.
  Omnibus quidem aliis, inquam, in magistratibus, sed
tribunus anno post fuit eoque in rostris sedente suasit 5
Serviliam legem Crassus; nam censuram sine Scaevola
gessit: eum enim magistratum nemo umquam Scaevo-
larum petivit. sed haec Crassi cum edita oratio est, quam
te saepe legisse certo scio, quattuor et triginta tum
habebat annos totidemque annis mihi aetate praestabat. 10
his enim consulibus eam legem suasit quibus nati sumus,
cum ipse esset Q. Caepione consule natus et C. Laelio,
triennio ipso minor quam Antonius. quod idcirco posui,
ut dicendi Latine prima maturitas in qua aetate exstitis-
set posset notari et intellegeretur iam ad summum paene 15
esse perductam, ut eo nihil ferme quisquam addere posset,
nisi qui a philosophia a iure civili ab historia fuisset
instructior.
  Erit, inquit [M.] Brutus, aut iam est iste quem exspectas? 162.1
  Nescio, inquam. sed est etiam L. Crassi in consulatu
pro Q. Caepione defensiuncula non brevis ut laudatio,
ut oratio autem brevis; postrema censoris oratio, qua
anno duodequinquagesimo usus est. in his omnibus inest 5
quidam sine ullo fuco veritatis color; quin etiam compren-
sio et ambitus ille verborum, si sic περίοδον appellari
placet, erat apud illum contractus et brevis et in membra
quaedam, quae κῶλα Graeci vocant, dispertiebat oratio-
nem libentius. 10
  Hoc loco Brutus: quando quidem tu istos oratores, 163.1
inquit, tanto opere laudas, vellem aliquid Antonio praeter
illum de ratione dicendi sane exilem libellum, plura
Crasso libuisset scribere: cum enim omnibus memoriam
sui tum etiam disciplinam dicendi nobis reliquissent. nam 5
Scaevolae dicendi elegantiam satis ex iis orationibus,
quas reliquit, habemus cognitam.