| Quos autem numeros cum quibus tanquam pur- | 196.6 |
| puram misceri oporteat nunc dicendum est atque etiam | |
| quibus orationis generibus sint quique accommodatis- | |
| simi. iambus enim frequentissimus est in iis quae | |
| demisso atque humili sermone dicuntur, paean autem | 197.1 |
| in amplioribus, in utroque dactylus. itaque in varia | |
| et perpetua oratione hi sunt inter se miscendi et | |
| temperandi. sic minime animadvertetur delectationis | |
| aucupium et quadrandae orationis industria; quae late- | 5 |
| bit eo magis, si et verborum et sententiarum ponderi- | |
| bus utemur. nam qui audiunt haec duo animadvertunt | |
| et iucunda sibi censent, verba dico et sententias; eaque | |
| dum animis attentis admirantes excipiunt, fugit eos et | |
| praetervolat numerus; qui tamen si abesset, illa ipsa | 10 |
| delectarent minus. nec vero is cursus est numerorum | 198.1 |
| —orationis dico; nam est longe aliter in versibus— | |
| nihil ut fiat extra modum; nam id quidem esset poema; | |
| sed omnis nec claudicans nec quasi fluctuans et aequa- | |
| biliter constanterque ingrediens numerosa habetur | 5 |
| oratio. atque id in dicendo numerosum putatur, non | |
| quod totum constat e numeris sed quod ad numeros | |
| proxume accedit; quo etiam difficilius est oratione uti | |
| quam versibus, quod in illis certa quaedam et definita | |
| lex est, quam sequi sit necesse; in dicendo autem | 10 |
| nihil est propositum, nisi ut ne immoderata aut an- | |
| gusta aut dissoluta aut diffluens sit oratio. itaque non | |
| sunt in ea tanquam tibicinii percussionum modi, sed | |
| universa comprehensio et species orationis clausa et | |
| terminata est, quod voluptate aurium iudicatur. | 15 |