| Quo autem pacto deceat incise membratimve dici | 212.1 |
| iam videbimus; nunc quot modis mutentur compre- | |
| hensiones conclusionesque dicendum est. fluit omnino | |
| numerus a primo tum incitatius brevitate pedum tum | |
| proceritate tardius. cursum contentiones magis requi- | 5 |
| runt, expositiones rerum tarditatem. insistit autem | |
| ambitus modis pluribus, e quibus unum est secuta | |
| Asia maxume qui dichoreus vocatur, cum duo extremi | |
| chorei sunt, id est e singulis longis et brevibus. ex- | |
| planandum est enim, quoniam ab aliis eidem pedes aliis | 10 |
| vocabulis nominantur. dichoreus non est ille quidem | 213.1 |
| sua sponte vitiosus in clausulis, sed in orationis nu- | |
| mero nihil est tam vitiosum quam si semper est idem. | |
| cadit autem per se ipse ille praeclare, quo etiam sa- | |
| tietas formidanda est magis. me stante C. Carbo C. f. | 5 |
| tr. pl. in contione dixit his verbis: 'O M. Druse, patrem | |
| appello'—haec quidem duo binis pedibus incisim; | |
| dein membratim: 'tu dicere solebas sacram esse rem | |
| publicam'—haec autem membra ternis; post am- | |
| bitus: 'quicumque eam violavissent, ab omnibus esse | 214.1 |
| ei poenas persolutas'—dichoreus; nihil enim ad rem, | |
| extrema illa longa sit an brevis; deinde: 'patris dic- | |
| tum sapiens temeritas filii comprobavit'—hoc di- | |
| choreo tantus clamor contionis excitatus est, ut ad- | 5 |
| mirabile esset. quaero nonne id numerus effecerit. | |
| verborum ordinem immuta, fac sic: 'comprobavit filii | |
| temeritas': iam nihil erit, etsi temeritas ex tribus bre- | |
| vibus et longa est, quem Aristoteles ut optumum pro- | |
| bat, a quo dissentio. 'at eadem verba, eadem sententia.' | 215.1 |
| animo istuc satis est, auribus non satis. sed id crebrius | |
| fieri non oportet; primum enim numerus agnoscitur, | |
| deinde satiat, postea cognita facilitate contemnitur. |