Non potui igitur tibi saepius hoc roganti et tamen
|
4.1
|
verenti ne mihi gravis esses—facile enim id cernebam
|
|
—debere diutius, ne ipsi iuris interpreti fieri videretur
|
|
iniuria. Etenim cum tu mihi meisque multa saepe
|
|
scripsisses, veritus sum ne, si ego gravarer, aut
|
5
|
ingratum id aut superbum videretur. Sed dum
|
|
fuimus una, tu optimus es testis quam fuerim occupa-
|
|
tus; ut autem a te discessi in Graeciam proficiscens,
|
5.1
|
cum opera mea nec res publica nec amici uterentur
|
|
nec honeste inter arma versari possem, ne si tuto
|
|
quidem mihi id liceret, ut veni Veliam tuaque et
|
|
tuos vidi, admonitus huius aeris alieni nolui deesse
|
5
|
ne tacitae quidem flagitationi tuae. Itaque haec,
|
|
cum mecum libros non haberem, memoria repetita
|
|
in ipsa navigatione conscripsi tibique ex itinere
|
|
misi, ut mea diligentia mandatorum tuorum te
|
|
quoque, etsi admonitore non eges, ad memoriam
|
10
|
nostrarum rerum excitarem. Sed iam tempus est
|
|
ad id quod instituimus accedere.
|
|
Cum omnis ratio diligens disserendi duas habeat
|
6.1
|
partis, unam inveniendi alteram iudicandi, utriusque
|
|
princeps, ut mihi quidem videtur, Aristoteles fuit.
|
|
Stoici autem in altera elaboraverunt; iudicandi enim
|
|
vias diligenter persecuti sunt ea scientia quam
|
5
|
διαλεκτικὴν appellant, inveniendi artem quae τοπικὴ
|
|
dicitur, quae et ad usum potior erat et ordine naturae
|
|
certe prior, totam reliquerunt. Nos autem, quoniam
|
7.1
|
in utraque summa utilitas est et utramque, si erit
|
|
otium, persequi cogitamus, ab ea quae prior est
|
|
ordiemur. Ut igitur earum rerum quae absconditae
|
|
sunt demonstrato et notato loco facilis inventio est,
|
5
|
sic, cum pervestigare argumentum aliquod volumus,
|
|
locos nosse debemus; sic enim appellatae ab
|
|
Aristotele sunt eae quasi sedes, e quibus argumenta
|
|
promuntur. Itaque licet definire locum esse argu-
|
8.1
|
menti sedem, argumentum autem rationem quae rei
|
|
dubiae faciat fidem.
|
|