Expositis omnibus argumentandi locis illud
|
79.1
|
primum intellegendum est nec ullam esse disputa-
|
|
tionem in qua non aliquis locus incurrat, nec fere
|
|
omnis locos incidere in omnem quaestionem et
|
|
quibusdam quaestionibus alios, quibusdam alios esse
|
5
|
aptiores locos. Quaestionum duo genera sunt:
|
|
alterum infinitum, definitum alterum. Definitum
|
|
est quod ὑπόθεσιν Graeci, nos causam; infinitum
|
|
quod θέσιν illi appellant, nos propositum possumus
|
|
nominare. Causa certis personis, locis, temporibus,
|
80.1
|
actionibus, negotiis cernitur aut in omnibus aut in
|
|
plerisque eorum, propositum autem aut in aliquo
|
|
eorum aut in pluribus nec tamen in maximis. Itaque
|
|
propositum pars est causae. Sed omnis quaestio
|
5
|
earum aliqua de re est quibus causae continentur,
|
|
aut una aut pluribus aut nonnunquam omnibus.
|
|
Quaestionum autem 'quacumque de re' sunt
|
81.1
|
duo genera: unum cognitionis alterum actionis.
|
|
Cognitionis sunt eae quarum est finis scientia, ut si
|
82.1
|
quaeratur a naturane ius profectum sit an ab aliqua
|
|
quasi condicione hominum et pactione. Actionis
|
|
autem huius modi exempla sunt: Sitne sapientis
|
|
ad rem publicam accedere. Cognitionis quaestiones
|
5
|
tripertitae sunt; aut sitne aut quid sit aut quale sit
|
|
quaeritur. Horum primum coniectura, secundum
|
|
definitione, tertium iuris et iniuriae distinctione
|
|
explicatur.
|
|
Coniecturae ratio in quattuor partes distributa est,
|
10
|
quarum una est cum quaeritur sitne aliquid; altera
|
|
unde ortum sit; tertia quae id causa effecerit;
|
|
quarta in qua de commutatione rei quaeritur.
|
|
Sitne sic: ecquidnam sit honestum, ecquid aequum
|
|
re vera; an haec tantum in opinione sint. Unde
|
15
|
autem sit ortum: ut cum quaeritur, natura an
|
|
doctrina possit effici virtus. Causa autem efficiens
|
|
sic quaeritur, quibus rebus eloquentia efficiatur. De
|
|
commutatione sic: possitne eloquentia commu-
|
|
tatione aliqua converti in infantiam.
|
20
|