LIBER QUARTUS
|
|
Non. 500M
|
|
Atque ipsa mens ea,
|
4.1(fr1).1
|
quae futura videt, praeterita meminit.
|
|
Lactant. Div. Inst. 5.11.2
|
|
Etenim, si nemo est
|
1(fr2).3
|
quin emori malit quam converti in aliquam figuram
|
|
bestiae, quamvis hominis mentem sit habiturus, quanto
|
5
|
est miserius in hominis figura animo esse efferato!
|
|
Mihi quidem tanto videtur, quanto praestabilior est
|
|
animus corpore.
|
|
August. c. Iul. 5.12.59
|
|
se non putare idem esse
|
1(fr3).9
|
arietis et P. Africani bonum.
|
10
|
Non. 234M
|
|
eademque obiectu suo
|
1(fr4).11
|
umbram noctemque efficiat cum ad numerum dierum
|
|
aptam, tum ad laborum quietem.
|
|
Non. 343M
|
|
Cumque autumno
|
1(fr5).14
|
terra se ad concipiendas fruges patefecerit, hieme ad
|
15
|
†concipiendas relaxarit, aestiva maturitate alia miti-
|
|
gaverit, alia torruerit.
|
|
Non. 159M
|
|
cum adhibent in
|
1(fr6).18
|
pecuda pastores.
|
|
. . . gratiam. Quam commode ordines di-
|
2.1
|
scripti, aetates, classes, equitatus, in quo suffragia
|
|
sunt etiam senatus, nimis multis iam stulte hanc
|
|
utilitatem tolli cupientibus, qui novam largitionem
|
|
quaerunt aliquo plebei scito reddendorum equorum.
|
5
|
Considerate nunc, cetera quam sint provisa sapien-
|
3.1
|
ter ad illam civium beate et honeste vivendi societa-
|
|
tem; ea est enim prima causa coëundi, et id
|
|
hominibus effici ex re publica debet partim institutis,
|
|
alia legibus. Principio disciplinam puerilem ingenuis,
|
5
|
de qua Graeci multum frustra laborarunt, et in qua
|
|
una Polybius noster hospes nostrorum institutorum
|
|
neglegentiam accusat, nullam certam aut destinatam
|
|
legibus aut publice expositam aut unam omnium esse
|
|
voluerunt. Nam . . .
|
10
|
Serv. A. 5.546
|
|
ad militiam euntibus
|
3(fr1).11
|
dari solitos esse custodes, a quibus primo anno re-
|
|
gantur.
|
|
Non. 20M
|
|
non modo ut Spar-
|
3(fr2).14
|
tae, rapere ubi pueri et clepere discunt.
|
15
|
Serv. A. 10.325
|
|
opprobrio fuisse adulescentibus, si
|
3(fr3).16
|
amatores non haberent.
|
|
. . . nudari puberem. Ita sunt alte repetita
|
4.1
|
quasi fundamenta quaedam verecundiae. Iuventutis
|
|
vero exercitatio quam absurda in gymnasiis! quam
|
|
levis epheborum illa militia! quam contrectationes et
|
|
amores soluti et liberi! mitto apud Eleos et Theba-
|
5
|
nos, apud quos in amore ingenuorum libido etiam
|
|
permissam habet et solutam licentiam; Lacedaemonii
|
|
ipsi, cum omnia concedunt in amore iuvenum
|
|
praeter stuprum, tenui sane muro dissaepiunt id, quod
|
|
excipiunt; conplexus enim concubitusque permittunt
|
10
|
palliis interiectis. Hic Laelius: Praeclare intellego,
|
|
Scipio, te in iis Graeciae disciplinis, quas reprendis,
|
|
cum populis nobilissimis malle quam cum tuo Platone
|
|
luctari, quem ne attingis quidem, praesertim cum . . .
|
|
Non. 362M
|
|
et noster Plato
|
5(fr1).1
|
magis etiam quam Lycurgus, omnia qui prorsus iubet
|
|
esse communia, ne quis civis propriam aut suam rem
|
|
ullam queat dicere.
|
|
Non. 308M
|
|
Ego vero eodem,
|
5(fr2).5
|
quo ille Homerum redimitum coronis et delibutum
|
|
unguentis emittit ex ea urbe, quam sibi ipse fingit.
|
|
Non. 24M
|
|
Censoris iudicium
|
6(fr1).1
|
nihil fere damnato nisi ruborem offert. Itaque, ut
|
|
omnis ea iudicatio versatur tantum modo in nomine,
|
|
animadversio illa ignominia dicta est.
|
|
Non. 423M
|
|
Horum †in severitatem
|
6(fr2).5
|
dicitur inhorruisse primum civitas.
|
|
Non. 499M
|
|
Nec vero mulieri-
|
6(fr3).7
|
bus praefectus praeponatur, qui apud Graecos creari
|
|
solet, sed sit censor, qui viros doceat moderari uxori-
|
|
bus.
|
10
|
Non. 5M
|
|
Ita magnam habet
|
6(fr4).11
|
vim disciplina verecundiae; carent temeto omnes mu-
|
|
lieres.
|
|
Non. 306M
|
|
Atque etiam si
|
6(fr5).14
|
qua erat famosa, ei cognati osculum non ferebant.
|
15
|
Non. 23M
|
|
Itaque a petendo
|
6(fr6).16
|
petulantia, a procando, id est poscendo, procacitas
|
|
nominata est.
|
|
Non. 24M
|
|
Nolo enim eundem
|
7(fr1).1
|
populum imperatorem et portitorem esse terrarum.
|
|
Optimum autem et in privatis familiis et in re pu-
|
|
blica vectigal duco esse parsimoniam.
|
|
Fides enim nomen ipsum mihi
|
7(fr2).5
|
videtur habere, cum fit, quod dicitur.
|
|
Non. 194M
|
|
In cive excelso atque
|
7(fr3).7
|
homine nobili blanditiam, adsentationem, ambitionem
|
|
†meam esse levitatis.
|
|
Non. 430M sq.
|
|
Admiror, nec re-
|
8(fr1).1
|
rum solum, sed verborum etiam elegantiam. Si iur-
|
|
gant, inquit. Benivolorum concertatio, non lis inimi-
|
|
corum, iurgium dicitur. . . . Iurgare igitur
|
|
lex putat inter se vicinos, non litigare.
|
5
|
Non. 174M
|
|
eosdem terminos
|
8(fr2).6
|
hominum curae atque vitae, sic pontificio iure sancti-
|
|
tudo sepulturae.
|
|
Non. 293M
|
|
quod insepultos
|
8(fr3).9
|
reliquissent eos, quos e mari propter vim tempestatis
|
10
|
excipere non potuissent, innocentes necaverint.
|
|
Non. 519M
|
|
nec in hac dissen-
|
8(fr4).12
|
sione suscepi populi causam, sed bonorum.
|
|
Prisc. GL 3.76K
|
|
Non enim facile valenti
|
8(fr5).14
|
populo resistitur, si aut nihil iuris impertias aut pa-
|
15
|
rum.
|
|
Non. 469M
|
|
Cui quidem utinam
|
8(fr6).17
|
vere fideliter †abundiente auguraverim.
|
|
August. C.D. 2.14ext.
|
|
Ad quos cum accessit clamor et ad-
|
9(fr).1
|
probatio populi quasi magni cuiusdam et sapientis
|
|
magistri, quas illi obducunt tenebras, quos invehunt
|
|
metus, quas inflammant cupiditates!
|
|
August. C.D. 2.13
|
|
Cum artem
|
10(fr).1
|
ludicram scaenamque totam in probro ducerent, genus
|
|
id hominum non modo honore civium reliquorum ca-
|
|
rere, sed etiam tribu moveri notatione censoria vo-
|
|
luerunt.
|
5
|
August. C.D. 2.9
|
|
Numquam comoediae, nisi consuetudo
|
11(fr).1
|
vitae pateretur, probare sua theatris flagitia potuissent.
|
|
. . . quem illa non adtigit vel potius quem
|
|
non vexavit? cui pepercit? Esto, populares homines
|
|
inprobos, in re publica seditiosos, Cleonem, Cleophon-
|
5
|
tem, Hyperbolum laesit. Patiamur, etsi eius
|
|
modi cives a censore melius est quam a poëta notari;
|
|
sed Periclen, cum iam suae civitati maxima auctori-
|
|
tate plurimos annos domi et belli praefuisset, violari
|
|
versibus, et eos agi in scaena non plus decuit, quam
|
10
|
si Plautus noster voluisset aut Naevius Publio
|
|
et Gnaeo Scipioni aut Caecilius Marco Catoni male
|
|
dicere. . . .
|
|
Nostrae contra duo
|
12(fr).1
|
decim tabulae cum perpaucas res capite sanxissent,
|
|
in his hanc quoque sanciendam putaverunt, si quis
|
|
occentavisset sive carmen condidisset, quod infamiam
|
|
faceret flagitiumve alteri. Praeclare; iudiciis enim
|
5
|
magistratuum, disceptationibus legitimis propositam
|
|
vitam, non poëtarum ingeniis, habere debemus nec
|
|
probrum audire nisi ea lege, ut respondere liceat et
|
|
iudicio defendere.
|
|
. . . veteribus displicuisse
|
10
|
Romanis vel laudari quemquam in scaena vivum ho-
|
|
minem vel vituperari.
|
|
August. C.D. 2.11
|
|
Aeschines Atheniensis, vir
|
13(fr).1
|
eloquentissimus, cum adulescens tragoedias actitavisset,
|
|
rem publicam capessivit, et Aristodemum, tragicum
|
|
item actorem, maximis de rebus pacis et belli lega-
|
|
tum ad Philippum Athenienses saepe miserunt.
|
5
|