Atticvs Non dubito id quidem. Sed hoc 1.3.1
iam non ex te, Quinte, quaero, uerum ex ipso poeta,
tuine uersus hanc quercum seuerint, an ita factum de
Mario, ut scribis, acceperis.
  Marcvs Respondebo tibi equidem, sed non ante 5
quam mihi tu ipse responderis, Attice, certen <non>
longe a tuis aedibus inambulans post excessum suum
Romulus Proculo Iulio dixerit se deum esse et Quiri-
num uocari templumque sibi dedicari in eo loco
iusserit, et uerumne sit <ut> Athenis non longe item a 10
tua illa antiqua domo Orithyiam Aquilo sustulerit;
sic enim est traditum.
  Atticvs Quorsum tandem aut cur ista 4.1
quaeris?
  Marcvs Nihil sane, nisi ne nimis diligenter
inquiras in ea quae isto modo memoriae sint prodita.
  Atticvs Atqui multa quaeruntur in Mario 5
fictane an uera sint, et a nonnullis quod et in recenti
memoria et in Arpinati homine uers<atur>, ueritas a
te postulatur.
  Marcvs Et mehercule ego me cupio non men-
dacem putari, sed tamen nonnulli isti, Tite noster, 10
faciunt imperite, qui in isto periculo non ut a poeta
sed ut a teste ueritatem exigant, nec dubito quin
idem et cum Egeria conlocutum Numam et ab aquila
Tarquinio apicem impositum putent.
  Qvintvs Intellego te, frater, alias in his- 5.1
toria leges obseruandas putare, alias in poemate.
  Marcvs Quippe cum in illa ad ueritatem,
Quinte, <quaeque> referantur, in hoc ad delectationem
pleraque; quamquam et apud Herodotum patrem 5
historiae et apud Theopompum sunt innumerabiles
fabulae.