Qvintvs Equidem ista agnosco, frater, et
|
2.43.1
|
meritas dis gratias ago. Sed nimis saepe secus aliquanto
|
|
uidemus euadere.
|
|
Marcvs Non enim, Quinte, recte existimamus
|
|
quae poena diuina sit, <s>e<d> opinionibus uulgi rapimur
|
5
|
in errorem, nec uera cernimus. Morte aut dolore cor-
|
|
poris aut luctu animi aut offensione iudicii hominum
|
|
miserias ponderamus, quae fateor humana esse et
|
|
multis bonis uiris accidisse. Sceleris est poena tristis
|
|
et, praeter eos euentus qui sequuntur, per se ipsa
|
10
|
maxima est. Vidimus eos, qui, nisi odissent patriam,
|
|
numquam inimici nobis fuissent, ardentes tum cupi-
|
|
ditate, tum metu, tum conscientia, <quic>quid agerent,
|
|
modo timentes, uicissim contemnentes religiones: iudi-
|
|
cia perrupta ab isdem, corruptela hominum, non
|
15
|
deorum. . . .
|
|
Reprimam iam me, non insequar longius, eoque
|
44.1
|
minus quo plus poenarum habeo quam petiui. Tan-
|
|
tum ponam <sc>eleri<s> duplicem poenam esse diuinam,
|
|
quod const<a>t et ex uexandis uiuorum animis, et ea
|
|
fama mortuorum, ut eorum exitium et iudicio uiuo-
|
5
|
rum et gaudio conprobetur.
|
|
Agri autem ne consecrentur, Platoni
|
45.1
|
prorsus adsentior, qui si modo interpretari potuero,
|
|
his fere uerbis utitur: 'Terra igitur ut focus domici-
|
|
lium sacrum deorum omnium est. Quocirca ne quis
|
|
iterum idem consecrato. Aurum autem et argentum
|
5
|
in urbibus et priuatim et in fanis inuidiosa res est.
|
|
Tum ebur ex inani<mo> corpore extractum haud satis
|
|
castum donum deo. Iam aes atque ferrum duelli ins-
|
|
trumenta, non fani. Ligneum autem quod <quis>que uo-
|
|
luerit uno e ligno <di>cato, itemque lapideum, in delubris
|
10
|
communibus, textile ne operosius quam mulieris opus
|
|
menstruum. Color autem albus praecipue decorus deo
|
|
est, cum in cetero tum maxime in textili; tincta uero
|
|
absint, nisi a bellicis insignibus. Diuinissima autem
|
|
dona aues et formae ab uno pictore uno absolutae die,
|
15
|
itemque cetera huius exempli dona sunto.' Haec illi
|
|
placent. Sed ego cetera non tam restricte praefinio,
|
|
uel hominum <di>uitiis uel subsidiis temporum uictus:
|
|
terrae cultum segniorem suspicor fore, si ad eam
|
|
utendam ferroque subigendam superstitionis aliquid
|
20
|
accesserit.
|
|