Atticvs Legationem aliquam nimirum ista
|
1.10.1
|
oratio postulat, aut eius modi quampiam cessationem
|
|
liberam atque otiosam.
|
|
Marcvs Ego uero aetatis potius uacationi confi-
|
|
debam, cum praesertim non recusarem, quominus
|
5
|
more patrio sedens in solio consulentibus responde-
|
|
rem senectutisque non inertis grato atque honesto
|
|
fungerer munere. Sic enim mihi liceret et isti rei
|
|
quam desideras et multo uberioribus atque maioribus
|
|
operae quantum uellem dare.
|
10
|
Atticvs Atqui uereor ne istam cau-
|
11.1
|
sam nemo noscat, tibique semper dicendum sit, et eo
|
|
magis quod te ipse mutasti, et aliud dicendi insti-
|
|
tuisti genus, ut, quem ad modum Roscius familiaris
|
|
tuus in senectute numeros in cantu <remissius> ceci-
|
5
|
nerat ipsasque tardiores fecerat tibias, sic tu a con<ten>-
|
|
tionibus quibus summis uti solebas, cotidie relaxes
|
|
aliquid, ut iam oratio tua non multum a philoso-
|
|
phorum lenitate absit. Quod sustinere cum uel summa
|
|
senectus posse uideatur, nullam tibi a causis uaca-
|
10
|
tionem uideo dari.
|
|
Qvintvs At mehercule ego arbitrabar posse
|
12.1
|
id populo nostro probari, si te ad ius respondendum
|
|
dedisses; quam ob rem, cum placebit, experiendum
|
|
tibi id censeo.
|
|
Marcvs Si quidem, Quinte, nullum esset in
|
5
|
experiundo periculum. Sed uereor ne, dum minuere
|
|
uelim laborem, augeam, atque ad illam causarum
|
|
operam, ad quam ego numquam nisi paratus et medi-
|
|
tatus accedo, adiungatur haec iuris interpretatio,
|
|
quae non tam mihi molesta sit propter laborem,
|
10
|
quam quod dicendi cogitationem auferat, sine qua
|
|
ad nullam maiorem umquam causam sum ausus
|
|
accedere.
|
|