Qvintvs Haud equidem adsentior. Tu tamen
|
3.26.22
|
ad reliqua pergas uelim.
|
|
Marcvs Perseueras tu quidem et in tua uetere
|
|
sententia permanes.
|
25
|
Atticvs Nec mehercule ego sane a Quinto
|
|
nostro dissentio. Sed ea quae restant, audiamus.
|
|
Marcvs Deinceps i<dc>ir<co> omnibus
|
27.1
|
magistratibus auspicia et iudicia da<ta sunt>; iudicia,
|
|
ut esset populi potestas ad quam prouocaretur, aus-
|
|
picia, ut multos inutiles comitiatus probabiles impe-
|
|
dirent morae. Saepe enim populi impetum iniustum
|
5
|
auspiciis di immortales represserunt.
|
|
Ex iis autem qui magistratum ceperunt, quod sena-
|
|
tus efficitur, populare <est> sane neminem in summum
|
|
locum nisi per populum uenire, sublata cooptatione
|
|
censoria. Sed praesto est huius uitii temperatio, quod
|
10
|
senatus lege nostra confirmatur auctoritas.
|
|
Sequi-
|
28.1
|
tur enim: 'eius decreta rata sunto'. Nam ita se res
|
|
habet, ut si senatus dominus sit publici consilii,
|
|
quodque is creuerit defendant omnes, et si ordines
|
|
reliqui principis ordinis consilio rem publicam guber-
|
5
|
nari uelint, possit ex temperatione iuris, cum potestas
|
|
in populo, auctoritas in senatu sit, teneri ille mode-
|
|
ratus et concors ciuitatis status, praesertim si pro-
|
|
ximae legi parebitur; nam proximum est: 'is ordo
|
|
uitio careto, ceteris specimen esto'.
|
10
|
Qvintvs Praeclara uero, frater, ista lex sed e<t>
|
|
late <p>atet ut uitio careat ordo, et censorem <re>qu<i>rit
|
|
interpretem.
|
|