Qvintvs Haud equidem adsentior. Tu tamen 3.26.22
ad reliqua pergas uelim.
  Marcvs Perseueras tu quidem et in tua uetere
sententia permanes. 25
  Atticvs Nec mehercule ego sane a Quinto
nostro dissentio. Sed ea quae restant, audiamus.
  Marcvs Deinceps i<dc>ir<co> omnibus 27.1
magistratibus auspicia et iudicia da<ta sunt>; iudicia,
ut esset populi potestas ad quam prouocaretur, aus-
picia, ut multos inutiles comitiatus probabiles impe-
dirent morae. Saepe enim populi impetum iniustum 5
auspiciis di immortales represserunt.
  Ex iis autem qui magistratum ceperunt, quod sena-
tus efficitur, populare <est> sane neminem in summum
locum nisi per populum uenire, sublata cooptatione
censoria. Sed praesto est huius uitii temperatio, quod 10
senatus lege nostra confirmatur auctoritas.
Sequi- 28.1
tur enim: 'eius decreta rata sunto'. Nam ita se res
habet, ut si senatus dominus sit publici consilii,
quodque is creuerit defendant omnes, et si ordines
reliqui principis ordinis consilio rem publicam guber- 5
nari uelint, possit ex temperatione iuris, cum potestas
in populo, auctoritas in senatu sit, teneri ille mode-
ratus et concors ciuitatis status, praesertim si pro-
ximae legi parebitur; nam proximum est: 'is ordo
uitio careto, ceteris specimen esto'. 10
  Qvintvs Praeclara uero, frater, ista lex sed e<t>
late <p>atet ut uitio careat ordo, et censorem <re>qu<i>rit
interpretem.