Hanc ego subtilitatem philosophia quidem dignis- 43.1
simam iudico sed ab eorum causa qui ita disserunt
remotissimam. definitiones enim et partitiones et
horum luminibus utens oratio, tum similitudines dis-
similitudinesque et earum tenuis et acuta distinctio 5
fidentium est hominum illa vera et firma et certa
esse quae tutentur, non eorum qui clament nihilo
magis vera illa esse quam falsa. quid enim agant, si
cum aliquid definierint roget eos quispiam num illa
definitio possit in aliam rem transferri quamlubet: si 10
posse dixerint, quid [enim] dicere habeant cur illa vera
definitio sit; si negaverint, fatendum sit, quoniam †vel
illa vera† definitio transferri non possit in falsum,
quod ea definitione explicetur id percipi posse; quod
minime illi volunt. Eadem dici poterunt in omnibus 15
partibus. si enim dicent ea de quibus disserent se 44.1
dilucide perspicere nec ulla communione visorum in-
pediri, conprendere ea se fatebuntur; sin autem nega-
bunt vera visa a falsis posse distingui, qui poterunt
longius progredi: occurretur enim, sicut occursum est. 5
Nam concludi argumentum non potest nisi is quae
ad concludendum sumpta erunt ita probatis ut falsa
eiusdem modi nulla possint esse. ergo si rebus con-
prensis et perceptis nisa et progressa ratio hoc efficiet,
nihil posse conprendi, quid potest reperiri quod ip- 10
sum sibi repugnet magis? cumque ipsa natura accu-
ratae orationis hoc profiteatur, se aliquid patefacturam
quod non appareat, et quo id facilius adsequatur ad-
hibituram et sensus et ea quae perspicua sint, qualis
est istorum oratio qui omnia non tam esse quam 15
videri volunt? Maxime autem convincuntur cum haec
duo pro congruentibus sumunt tam vehementer repug-
nantia, primum esse quaedam falsa visa (quod cum
volunt, declarant quaedam esse vera), deinde ibidem,
inter falsa visa et vera nihil interesse. at primum 20
sumpseras tamquam interesset: ita priore posterius,
posteriore superius convincitur.