Sed progrediamur longius et ita agamus ut nihil
|
45.1
|
nobis adsentati esse videamur, quaeque ab iis dicun-
|
|
tur sic persequamur ut nihil in praeteritis relinquamus.
|
|
Primum igitur perspicuitas illa quam diximus satis
|
|
magnam habet vim, ut ipsa per sese ea quae sint
|
5
|
nobis ita ut sint indicet. sed tamen ut maneamus
|
|
in perspicuis firmius et constantius, maiore quadam
|
|
opus est vel arte vel diligentia, ne ab is quae clara
|
|
sint ipsa per sese quasi praestrigiis quibusdam et
|
|
captionibus depellamur. nam qui voluit subvenire
|
10
|
erroribus Epicurus iis qui videntur conturbare veri
|
|
cognitionem dixitque sapientis esse opinionem a per-
|
|
spicuitate seiungere nihil profecit; ipsius enim opinio-
|
|
nis errorem nullo modo sustulit. Quam ob rem cum
|
46.1
|
duae causae perspicuis et evidentibus rebus adver-
|
|
sentur, auxilia totidem sunt contra conparanda. ad-
|
|
versantur enim primum quod parum defigunt animos
|
|
et intendunt in ea quae perspicua sunt, ut quanta
|
5
|
luce ea circumfusa sint possint agnoscere; alterum
|
|
est quod fallacibus et captiosis interrogationibus cir-
|
|
cumscripti atque decepti quidam cum eas dissolvere
|
|
non possunt desciscunt a veritate. oportet igitur et
|
|
ea quae pro perspicuitate responderi possunt in
|
10
|
promptu habere, de quibus iam diximus, et esse arma-
|
|
tos ut occurrere possimus interrogationibus eorum
|
|
captionesque discutere, quod deinceps facere consti-
|
|
tui. Exponam igitur generatim argumenta eorum,
|
47.1
|
quoniam ipsi etiam illi solent non confuse loqui. Pri-
|
|
mum conantur ostendere multa posse videri esse quae
|
|
omnino nulla sint, cum animi inaniter moveantur,
|
|
eodem modo rebus iis quae nullae sint ut is quae sint.
|
5
|
"nam cum dicatis" inquiunt "visa quaedam mitti a deo,
|
|
velut ea quae in somnis videantur quaeque oraculis
|
|
auspiciis extis declarentur" (haec enim aiunt probari
|
|
a Stoicis, quos contra disputant)—quaerunt quonam
|
|
modo falsa visa quae sint ea deus efficere possit
|
10
|
probabilia, quae autem plane proxume ad verum
|
|
accedant efficere non possit, aut si ea quoque possit
|
|
cur illa non possit quae perdifficiliter internoscantur
|
|
tamen, et si haec, cur non inter quae nihil sit omnino.
|
|
"Deinde cum mens moveatur ipsa per sese, ut et ea
|
48.1
|
declarant quae cogitatione depingimus et ea quae vel
|
|
dormientibus vel furiosis videntur non †inquam veri
|
|
simile sit sic etiam mentem moveri, ut non modo non
|
|
internoscat vera illa visa sint anne falsa, sed ut in
|
5
|
is nihil intersit omnino", ut si qui tremerent et
|
|
exalbescerent vel ipsi per se motu mentis aliquo vel
|
|
obiecta terribili re extrinsecus, nihil ut esset qui
|
|
distingueretur tremor ille et pallor, neque ut quicquam
|
|
interesset <inter> intestinum et oblatum. "Postremo
|
10
|
si nulla visa sunt probabilia quae falsa sint, alia ratio
|
|
est; sin autem sunt, cur non etiam quae non facile
|
|
internoscantur, cur non ut plane nihil intersit, prae-
|
|
sertim cum ipsi dicatis sapientem in furore sustinere
|
|
se ab omni adsensu, quia nulla in visis distinctio
|
15
|
appareat."
|
|