Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina 1.4.1
scripta dicunt contemnere. in quibus hoc primum est
in quo admirer, cur in gravissimis rebus non delectet
eos sermo patrius, cum idem fabellas Latinas ad ver-
bum e Graecis expressas non inviti legant. quis enim 5
tam inimicus paene nomini Romano est, qui Ennii Me-
deam aut Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat, quod
se isdem Euripidis fabulis delectari dicat, Latinas litte-
ras oderit? Synephebos ego, inquit, potius Caecilii aut
Andriam Terentii quam utramque Menandri legam? 10
A quibus tantum dissentio, ut, cum Sophocles vel op- 5.1
time scripserit Electram, tamen male conversam Atilii
mihi legendam putem, de quo Lucilius: 'ferreum scrip-
torem', verum, opinor, scriptorem tamen, ut legendus
sit. rudem enim esse omnino in nostris poëtis aut in- 5
ertissimae segnitiae est aut fastidii delicatissimi. mihi
quidem nulli satis eruditi videntur, quibus nostra ignota
sunt. an 'Utinám ne in nemore . . . ' nihilo minus legimus
quam hoc idem Graecum, quae autem de bene beate-
que vivendo a Platone disputata sunt, haec explicari 10
non placebit Latine? Quid? si nos non interpretum 6.1
fungimur munere, sed tuemur ea, quae dicta sunt ab iis,
quos probamus, eisque nostrum iudicium et nostrum
scribendi ordinem adiungimus, quid habent, cur Graeca
anteponant iis, quae et splendide dicta sint neque sint 5
conversa de Graecis? nam si dicent ab illis has res esse
tractatas, ne ipsos quidem Graecos est cur tam multos
legant, quam legendi sunt. quid enim est a Chrysippo
praetermissum in Stoicis? legimus tamen Diogenem,
Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in 10
primisque familiarem nostrum Posidonium. quid? Theo-
phrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab
Aristotele ante tractatos? quid? Epicurei num desistunt
de isdem, de quibus et ab Epicuro scriptum est et ab
antiquis, ad arbitrium suum scribere? quodsi Graeci le- 15
guntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compo-
sitis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?