LIBER QUINTUS
  Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum 5.1.1
M. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur,
unaque nobiscum Q. frater et T. Pomponius Luciusque
Cicero, frater noster cognatione patruelis, amore ger-
manus, constituimus inter nos ut ambulationem post- 5
meridianam conficeremus in Academia, maxime quod
is locus ab omni turba id temporis vacuus esset. ita-
que ad tempus ad Pisonem omnes. inde sermone vario
sex illa a Dipylo stadia confecimus. cum autem ve-
nissemus in Academiae non sine causa nobilitata spa- 10
tia, solitudo erat ea, quam volueramus. tum Piso: 2.1
Naturane nobis hoc, inquit, datum dicam an errore
quodam, ut, cum ea loca videamus, in quibus memoria
dignos viros acceperimus multum esse versatos, magis
moveamur, quam si quando eorum ipsorum aut facta 5
audiamus aut scriptum aliquod legamus? velut ego
nunc moveor. venit enim mihi Platonis in mentem,
quem accepimus primum hic disputare solitum; cuius
etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi
afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere. 10
hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Po-
lemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Equi-
dem etiam curiam nostram—Hostiliam dico, non
hanc novam, quae minor mihi esse videtur, posteaquam
est maior—solebam intuens Scipionem, Catonem, 15
Laelium, nostrum vero in primis avum cogitare; tanta
vis admonitionis inest in locis; ut non sine causa ex
iis memoriae ducta sit disciplina.