Eademque ratione ne temperantiam quidem propter
|
1.47.1
|
se expetendam esse dicemus, sed quia pacem animis
|
|
afferat et eos quasi concordia quadam placet ac leniat.
|
|
temperantia est enim, quae in rebus aut expetendis aut
|
|
fugiendis ut rationem sequamur monet. nec enim satis
|
5
|
est iudicare quid faciendum non faciendumve sit, sed
|
|
stare etiam oportet in eo, quod sit iudicatum. plerique
|
|
autem, quod tenere atque servare id, quod ipsi statue-
|
|
runt, non possunt, victi et debilitati obiecta specie vo-
|
|
luptatis tradunt se libidinibus constringendos nec quid
|
10
|
eventurum sit provident ob eamque causam propter
|
|
voluptatem et parvam et non necessariam et quae vel
|
|
aliter pararetur et qua etiam carere possent sine dolore
|
|
tum in morbos gravis, tum in damna, tum in dedecora
|
|
incurrunt, saepe etiam legum iudiciorumque poenis
|
15
|
obligantur. Qui autem ita frui volunt voluptatibus, ut
|
48.1
|
nulli propter eas consequantur dolores, et qui suum
|
|
iudicium retinent, ne voluptate victi faciant id, quod
|
|
sentiant non esse faciendum, ii voluptatem maximam
|
|
adipiscuntur praetermittenda voluptate. idem etiam
|
5
|
dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, inci-
|
|
dant in maiorem. ex quo intellegitur nec intemperan-
|
|
tiam propter se esse fugiendam temperantiamque ex-
|
|
petendam, non quia voluptates fugiat, sed quia maiores
|
|
consequatur.
|
10
|
Eadem fortitudinis ratio reperietur. nam neque la-
|
49.1
|
borum perfunctio neque perpessio dolorum per se ipsa
|
|
allicit nec patientia nec assiduitas nec vigiliae nec ea
|
|
ipsa, quae laudatur, industria, ne fortitudo quidem, sed
|
|
ista sequimur, ut sine cura metuque vivamus animum-
|
5
|
que et corpus, quantum efficere possimus, molestia libe-
|
|
remus. ut enim mortis metu omnis quietae vitae status
|
|
perturbatur, et ut succumbere doloribus eosque humili
|
|
animo inbecilloque ferre miserum est, ob eamque de-
|
|
bilitatem animi multi parentes, multi amicos, non nulli
|
10
|
patriam, plerique autem se ipsos penitus perdiderunt,
|
|
sic robustus animus et excelsus omni est liber cura et
|
|
angore, cum et mortem contemnit, qua qui affecti sunt
|
|
in eadem causa sunt, qua ante quam nati, et ad dolo-
|
|
res ita paratus est, ut meminerit maximos morte finiri,
|
15
|
parvos multa habere intervalla requietis, mediocrium
|
|
nos esse dominos, ut, si tolerabiles sint, feramus, si
|
|
minus, animo aequo e vita, cum ea non placeat, tam-
|
|
quam e theatro exeamus. quibus rebus intellegitur nec
|
|
timiditatem ignaviamque vituperari nec fortitudinem
|
20
|
patientiamque laudari suo nomine, sed illas reici, quia
|
|
dolorem pariant, has optari, quia voluptatem.
|
|