LIBER SECUNDUS
  Hic cum uterque me intueretur seseque ad audien- 2.1.1
dum significarent paratos, Primum, inquam, deprecor,
ne me tamquam philosophum putetis scholam vobis
aliquam explicaturum, quod ne in ipsis quidem philo-
sophis magnopere umquam probavi. quando enim 5
Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quic-
quam tale fecit? eorum erat iste mos qui tum so-
phistae nominabantur, quorum e numero primus est
ausus Leontinus Gorgias in conventu poscere quaestio-
nem, id est iubere dicere, qua de re quis vellet audire. 10
audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum
postea translatum ad philosophos nostros esset. sed et 2.1
illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Pla-
tone intellegi potest, lusos videmus a Socrate. is enim
percontando atque interrogando elicere solebat eorum
opiniones, quibuscum disserebat, ut ad ea, quae ii respon- 5
dissent, si quid videretur, diceret. qui mos cum a poste-
rioribus non esset retentus, Arcesilas eum revocavit in-
stituitque ut ii, qui se audire vellent, non de se quae-
rerent, sed ipsi dicerent, quid sentirent; quod cum
dixissent, ille contra. sed eum qui audiebant, quoad 10
poterant, defendebant sententiam suam. apud ceteros
autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; quod
quidem iam fit etiam in Academia. ubi enim is, qui
audire vult, ita dixit: 'Voluptas mihi videtur esse sum-
mum bonum', perpetua oratione contra disputatur, ut 15
facile intellegi possit eos, qui aliquid sibi videri dicant,
non ipsos in ea sententia esse, sed audire velle con-
traria. Nos commodius agimus. non enim solum Tor- 3.1
quatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. ego autem
arbitror, quamquam admodum delectatus sum eius ora-
tione perpetua, tamen commodius, cum in rebus sin-
gulis insistas et intellegas quid quisque concedat, quid 5
abnuat, ex rebus concessis concludi quod velis et ad
exitum perveniri. cum enim fertur quasi torrens oratio,
quamvis multa cuiusque modi rapiat, nihil tamen te-
neas, nihil apprehendas, nusquam orationem rapidam
coërceas. 10