Hoc vero non videre, maximo argumento esse vo-
|
2.29.1
|
luptatem illam, qua sublata neget se intellegere om-
|
|
nino quid sit bonum—eam autem ita persequitur:
|
|
quae palato percipiatur, quae auribus; cetera addit,
|
|
quae si appelles, honos praefandus sit—hoc igitur,
|
5
|
quod solum bonum severus et gravis philosophus no-
|
|
vit, idem non videt ne expetendum quidem esse, quod
|
|
eam voluptatem hoc eodem auctore non desideremus,
|
|
cum dolore careamus. quam haec sunt contraria! hic
|
30.1
|
si definire, si dividere didicisset, si loquendi vim, si
|
|
denique consuetudinem verborum teneret, numquam
|
|
in tantas salebras incidisset. nunc vides, quid faciat.
|
|
quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;
|
5
|
quae duo sunt, unum facit. hanc in motu voluptatem
|
|
—sic enim has suaves et quasi dulces voluptates ap-
|
|
pellat—interdum ita extenuat, ut M'. Curium putes
|
|
loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum
|
|
neget se posse ne suspicari quidem. quae iam oratio
|
10
|
non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda
|
|
est. non est enim vitium in oratione solum, sed etiam
|
|
in moribus. luxuriam non reprehendit, modo sit vacua
|
|
infinita cupiditate et timore. hoc loco discipulos quae-
|
|
rere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante
|
15
|
fiant.
|
|
A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo
|
31.1
|
summi boni. 'Simul atque natum animal est, gaudet
|
|
voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem
|
|
ut malum.' De malis autem et bonis ab iis animalibus,
|
|
quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. haec
|
5
|
et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. quam multa
|
|
vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer
|
|
utra voluptate diiudicabit, stante an movente? quoniam,
|
|
si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. si stante, hoc
|
|
natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
|
10
|
si movente, quod tamen dicitis, nulla turpis voluptas
|
|
erit, quae praetermittenda sit, et simul non proficiscitur
|
|
animal illud modo natum a summa voluptate, quae
|
|
est a te posita in non dolendo.
|
|