Nec tamen argumentum hoc Epicurus a parvis peti- 2.32.1
vit aut etiam a bestiis, quae putat esse specula naturae,
ut diceret ab iis duce natura hanc voluptatem expeti
nihil dolendi. nec enim haec movere potest appetitum
animi, nec ullum habet ictum, quo pellat animum, sta- 5
tus hic non dolendi, itaque in hoc eodem peccat Hie-
ronymus. at ille pellit, qui permulcet sensum volup-
tate. itaque Epicurus semper hoc utitur, ut probet vo-
luptatem natura expeti, quod ea voluptas, quae in motu
sit, et parvos ad se alliciat et bestias, non illa stabilis, 10
in qua tantum inest nihil dolere. qui igitur convenit
ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia sum-
mum bonum ponere?
  Bestiarum vero nullum iudicium puto. quamvis enim 33.1
depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. ut
bacillum aliud est inflexum et incurvatum de industria,
aliud ita natum, sic ferarum natura non est illa quidem
depravata mala disciplina, sed natura sua. nec vero 5
ut voluptatem expetat, natura movet infantem, sed tan-
tum ut se ipse diligat, ut integrum se salvumque velit.
omne enim animal, simul et ortum est, se ipsum et
omnes partes suas diligit duasque, quae maximae sunt,
in primis amplectitur, animum et corpus, deinde utrius- 10
que partes. nam sunt et in animo praecipua quaedam
et in corpore, quae cum leviter agnovit, tum discernere
incipit, ut ea, quae prima data sunt natura, appetat
asperneturque contraria. in his primis naturalibus vo- 34.1
luptas insit necne, magna quaestio est. nihil vero pu-
tare esse praeter voluptatem, non membra, non sensus,
non ingenii motum, non integritatem corporis, non vali-
tudinem [corporis], summae mihi videtur inscitiae. 5