Atque ab isto capite fluere necesse est omnem ratio-
|
2.34.6
|
nem bonorum et malorum. Polemoni et iam ante Aristo-
|
|
teli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. ergo nata
|
|
est sententia veterum Academicorum et Peripateticorum,
|
|
ut finem bonorum dicerent secundum naturam vivere,
|
10
|
id est virtute adhibita frui primis a natura datis. Calli-
|
|
pho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Dio-
|
|
dorus vacuitatem doloris. * * his omnibus, quos dixi,
|
|
consequentes fines sunt bonorum, Aristippo simplex
|
|
voluptas, Stoicis consentire naturae, quod esse volunt
|
15
|
e virtute, id est honeste, vivere, quod ita interpretantur:
|
|
vivere cum intellegentia rerum earum, quae natura
|
|
evenirent, eligentem ea, quae essent secundum natu-
|
|
ram, reicientemque contraria. ita tres sunt fines exper-
|
35.1
|
tes honestatis, unus Aristippi vel Epicuri, alter Hiero-
|
|
nymi, Carneadi tertius, tres, in quibus honestas cum
|
|
aliqua accessione, Polemonis, Calliphontis, Diodori, una
|
|
simplex, cuius Zeno auctor, posita in decore tota, id
|
5
|
est in honestate; nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu
|
|
abiecti. reliqui sibi constiterunt, ut extrema cum initiis
|
|
convenirent, ut Aristippo voluptas, Hieronymo doloris
|
|
vacuitas, Carneadi frui principiis naturalibus esset ex-
|
|
tremum. Epicurus autem cum in prima commendatione
|
10
|
voluptatem dixisset, si eam, quam Aristippus, idem te-
|
|
nere debuit ultimum bonorum, quod ille; sin eam, quam
|
|
Hieronymus, <ne> fecisset idem, ut voluptatem illam
|
|
Aristippi in prima commendatione poneret.
|
|
Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem bo-
|
36.1
|
num esse, dolorem malum, plus tribuit sensibus, quam
|
|
nobis leges permittunt, <cum> privatarum litium iudices
|
|
sumus. nihil enim possumus iudicare, nisi quod est
|
|
nostri iudicii—in quo frustra iudices solent, cum sen-
|
5
|
tentiam pronuntiant, addere: 'si quid mei iudicii est';
|
|
si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non
|
|
addito illud est iudicatum—. quid iudicant sensus?
|
|
dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare mo-
|
|
vere, quadratum rotundum. aequam igitur pronuntiabit
|
37.1
|
sententiam ratio adhibita primum divinarum humana-
|
|
rumque rerum scientia, quae potest appellari rite sa-
|
|
pientia, deinde adiunctis virtutibus, quas ratio rerum
|
|
omnium dominas, tu voluptatum satellites et ministras
|
5
|
esse voluisti. quarum adeo omnium sententia pronun-
|
|
tiabit primum de voluptate nihil esse ei loci, non modo
|
|
ut sola ponatur in summi boni sede, quam quaerimus,
|
|
sed ne illo quidem modo, ut ad honestatem applicetur.
|
|
de vacuitate doloris eadem sententia erit. reicietur
|
38.1
|
etiam Carneades, nec ulla de summo bono ratio aut
|
|
voluptatis non dolendive particeps aut honestatis ex-
|
|
pers probabitur. ita relinquet duas, de quibus etiam
|
|
atque etiam consideret. aut enim statuet nihil esse bo-
|
5
|
num nisi honestum, nihil malum nisi turpe, cetera aut
|
|
omnino nihil habere momenti aut tantum, ut nec ex-
|
|
petenda nec fugienda, sed eligenda modo aut reicienda
|
|
sint, aut anteponet eam, quam cum honestate ornatissi-
|
|
mam, tum etiam ipsis initiis naturae et totius perfec-
|
10
|
tione vitae locupletatam videbit. quod eo liquidius
|
|
faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit
|
|
controversia.
|
|