Restatis igitur vos; nam cum Academicis incerta luc-
|
2.43.14
|
tatio est, qui nihil affirmant et quasi desperata cogni-
|
15
|
tione certi id sequi volunt, quodcumque veri simile
|
|
videatur. cum Epicuro autem hoc plus est negotii, quod
|
44.1
|
e duplici genere voluptatis coniunctus est, quodque et
|
|
ipse et amici eius et multi postea defensores eius sen-
|
|
tentiae fuerunt, et nescio quo modo, is qui auctoritatem
|
|
minimam habet, maximam vim, populus cum illis facit.
|
5
|
quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, om-
|
|
nis vera laus deserenda est. ita ceterorum sententiis
|
|
semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti
|
|
cum voluptate certatio. quam quidem certationem homo
|
|
et acutus et diligens, Chrysippus, non contemnit totum-
|
10
|
que discrimen summi boni in earum comparatione po-
|
|
situm putat. ego autem existimo, si honestum esse
|
|
aliquid ostendero, quod sit ipsum vi sua propter seque
|
|
expetendum, iacere vestra omnia. itaque eo, quale sit,
|
|
breviter, ut tempus postulat, constituto accedam ad
|
15
|
omnia tua, Torquate, nisi memoria forte defecerit.
|
|
Honestum igitur id intellegimus, quod tale est, ut
|
45.1
|
detracta omni utilitate sine ullis praemiis fructibusve
|
|
per se ipsum possit iure laudari. quod quale sit, non
|
|
tam definitione, qua sum usus, intellegi potest, quam-
|
|
quam aliquantum potest, quam communi omnium iu-
|
5
|
dicio et optimi cuiusque studiis atque factis, qui per-
|
|
multa ob eam unam causam faciunt, quia decet, quia
|
|
rectum, quia honestum est, etsi nullum consecuturum
|
|
emolumentum vident. homines enim, etsi aliis multis,
|
|
tamen hoc uno plurimum a bestiis differunt, quod ra-
|
10
|
tionem habent a natura datam mentemque acrem et
|
|
vigentem celerrimeque multa simul agitantem et, ut ita
|
|
dicam, sagacem, quae et causas rerum et consecutiones
|
|
videat et similitudines transferat et disiuncta coniungat
|
|
et cum praesentibus futura copulet omnemque com-
|
15
|
plectatur vitae consequentis statum. eademque ratio
|
|
fecit hominem hominum adpetentem cumque iis na-
|
|
tura et sermone et usu congruentem, ut profectus a
|
|
caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se
|
|
implicet primum civium, deinde omnium mortalium
|
20
|
societate atque, ut ad Archytam scripsit Plato, non sibi
|
|
se soli natum meminerit, sed patriae, sed suis, ut per-
|
|
exigua pars ipsi relinquatur. et quoniam eadem na-
|
46.1
|
tura cupiditatem ingenuit homini veri videndi, quod
|
|
facillime apparet, cum vacui curis etiam quid in caelo
|
|
fiat scire avemus, his initiis inducti omnia vera diligi-
|
|
mus, id est fidelia, simplicia, constantia, tum vana, falsa,
|
5
|
fallentia odimus, ut fraudem, periurium, malitiam, in-
|
|
iuriam. eadem ratio habet in se quiddam amplum
|
|
atque magnificum, ad imperandum magis quam ad
|
|
parendum accommodatum, omnia humana non tolera-
|
|
bilia solum, sed etiam levia ducens, altum quiddam
|
10
|
et excelsum, nihil timens, nemini cedens, semper in-
|
|
victum. atque his tribus generibus honestorum notatis
|
47.1
|
quartum sequitur et in eadem pulchritudine et aptum
|
|
ex illis tribus, in quo inest ordo et moderatio. cuius
|
|
similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate
|
|
transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
|
5
|
nam ex his tribus laudibus, quas ante dixi, et temeri-
|
|
tatem reformidat et non audet cuiquam aut dicto pro-
|
|
tervo aut facto nocere vereturque quicquam aut facere
|
|
aut eloqui, quod parum virile videatur.
|
|