Non igitur de improbo, sed <de> callido improbo
|
2.54.8
|
quaerimus, qualis Q. Pompeius in foedere Numantino
|
|
infitiando fuit, nec vero omnia timente, sed primum
|
10
|
qui animi conscientiam non curet, quam scilicet com-
|
|
primere nihil est negotii. is enim, qui occultus et tec-
|
|
tus dicitur, tantum abest ut se indicet, perficiet etiam
|
|
ut dolere alterius improbe facto videatur. quid est enim
|
|
aliud esse versutum? memini me adesse P. Sextilio
|
55.1
|
Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse here-
|
|
dem Q. Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset
|
|
se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perve-
|
|
niret. id Sextilius factum negabat. poterat autem in-
|
5
|
pune; quis enim redargueret? nemo nostrum credebat,
|
|
eratque veri similius hunc mentiri, cuius interesset,
|
|
quam illum, qui id se rogasse scripsisset, quod debuis-
|
|
set rogare. addebat etiam se in legem Voconiam iu-
|
|
ratum contra eam facere non audere, nisi aliter amicis
|
10
|
videretur. aderamus nos quidem adolescentes, sed multi
|
|
amplissimi viri, quorum nemo censuit plus Fadiae dan-
|
|
dum, quam posset ad eam lege Voconia pervenire.
|
|
tenuit permagnam Sextilius hereditatem, unde, si se-
|
|
cutus esset eorum sententiam, qui honesta et recta
|
15
|
emolumentis omnibus et commodis anteponerent, num-
|
|
mum nullum attigisset. num igitur eum postea censes
|
|
anxio animo aut sollicito fuisse? nihil minus, contra-
|
|
que illa hereditate dives ob eamque rem laetus. magni
|
|
enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges,
|
20
|
sed etiam legibus partam. quae quidem vel cum peri-
|
|
culo est quaerenda vobis; est enim effectrix multarum
|
|
et magnarum voluptatum. ut igitur illis, qui, recta et
|
56.1
|
honesta quae sunt, ea statuunt per se expetenda, ad-
|
|
eunda sunt saepe pericula decoris honestatisque causa,
|
|
sic vestris, qui omnia voluptate metiuntur, pericula
|
|
adeunda sunt, ut adipiscantur magnas voluptates. si
|
5
|
magna res, magna hereditas agetur, cum pecunia vo-
|
|
luptates pariantur plurimae, idem erit Epicuro vestro
|
|
faciendum, si suum finem bonorum sequi volet, quod
|
|
Scipioni magna gloria proposita, si Hannibalem in
|
|
Africam retraxisset. itaque quantum adiit periculum!
|
10
|
ad honestatem enim illum omnem conatum suum re-
|
|
ferebat, non ad voluptatem. sic vester sapiens magno
|
|
aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, di-
|
|
micabit. occultum facinus esse potuerit, gaudebit; de-
|
57.1
|
prehensus omnem poenam contemnet. erit enim in-
|
|
structus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad
|
|
ipsum etiam dolorem. quem quidem vos, cum impro-
|
|
bis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapien-
|
5
|
tem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.
|
|