Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet 2.75.1
dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. hoc enim
identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis vo-
luptatem. rem videlicet difficilem et obscuram! indi-
vidua cum dicitis et intermundia, quae nec sunt ulla 5
nec possunt esse, intellegimus, voluptas, quae passeri-
bus omnibus nota est, a nobis intellegi non potest?
quid, si efficio ut fateare me non modo quid sit volup-
tas scire—est enim iucundus motus in sensu—, sed
etiam quid eam tu velis esse? tum enim eam ipsam 10
vis, quam modo ego dixi, et nomen inponis, in motu
ut sit et faciat aliquam varietatem, tum aliam quandam
summam voluptatem, quo addi nihil possit; eam tum
adesse, cum dolor omnis absit; eam stabilem appellas.
sit sane ista voluptas. dic in quovis conventu te om- 76.1
nia facere, ne doleas. si ne hoc quidem satis ample,
satis honeste dici putas, dic te omnia et in isto magi-
stratu et in omni vita utilitatis tuae causa facturum,
nihil nisi quod expediat, nihil denique nisi tua causa: 5
quem clamorem contionis aut quam spem consulatus
eius, qui tibi paratissimus est, futuram putas? eamne
rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis
utare, profiteri et in medium proferre non audeas? at
vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper 10
tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. officium, aequi-
tatem, dignitatem, fidem, recta, honesta, digna imperio,
digna populo Romano, omnia pericula pro re publica,
mori pro patria, haec cum loqueris, nos barones stupe-
mus, tu videlicet tecum ipse rides. nam inter ista tam 77.1
magnifica verba tamque praeclara non habet ullum
voluptas locum, non modo illa, quam in motu esse di-
citis, quam omnes urbani rustici, omnes, inquam, qui
Latine loquuntur, voluptatem vocant, sed ne haec qui- 5
dem stabilis, quam praeter vos nemo appellat volup-
tatem.