Quare aliud aliquod, Torquate, hominis summum bo- 2.109.1
num reperiendum est, voluptatem bestiis concedamus,
quibus vos de summo bono testibus uti soletis. quid,
si etiam bestiae multa faciunt duce sua quaeque na-
tura partim indulgenter vel cum labore, ut in gignendo, 5
in educando, perfacile <ut> appareat aliud quiddam iis
propositum, non voluptatem? partim cursu et per-
agratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam
modo civitatis imitantur; videmus in quodam volucrium 110.1
genere non nulla indicia pietatis, cognitionem, memo-
riam, in multis etiam desideria videmus. ergo in bestiis
erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simu-
lacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis 5
causa nulla erit? et homini, qui ceteris animantibus
plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse
dicemus?
  Nos vero, siquidem in voluptate sunt omnia, longe 111.1
multumque superamur a bestiis, quibus ipsa terra fun-
dit ex sese pastus varios atque abundantes nihil labo-
rantibus, nobis autem aut vix aut ne vix quidem sup-
petunt multo labore quaerentibus. nec tamen ullo modo 5
summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri
potest. quid enim tanto opus est instrumento in opti-
mis artibus comparandis? quid tanto concursu honestissi-
morum studiorum, tanto virtutum comitatu, si ea nullam
ad aliam rem nisi ad voluptatem conquiruntur? ut, si 112.1
Xerxes, cum tantis classibus tantisque equestribus et
pedestribus copiis Hellesponto iuncto Athone perfosso
mari ambulavisset terra navigavisset, si, cum tanto im-
petu in Graeciam venisset, causam quis ex eo quaere- 5
ret tantarum copiarum tantique belli, mel se auferre ex
Hymetto voluisse diceret, certe sine causa videretur
tanta conatus, sic nos sapientem plurimis et gravissimis
artibus atque virtutibus instructum et ornatum non, ut
illum, maria pedibus peragrantem, classibus montes, 10
sed omne caelum totamque cum universo mari terram
mente complexum voluptatem petere si dicemus, mellis
causa dicemus tanta molitum. ad altiora quaedam et 113.1
magnificentiora, mihi crede, Torquate, nati sumus, nec
id ex animi solum partibus, in quibus inest memoria
rerum innumerabilium, in te quidem infinita, inest con-
iectura consequentium non multum a divinatione dif- 5
ferens, inest moderator cupiditatis pudor, inest ad hu-
manam societatem iustitiae fida custodia, inest in per-
petiendis laboribus adeundisque periculis firma et sta-
bilis doloris mortisque contemptio—ergo haec in ani-
mis, tu autem etiam membra ipsa sensusque considera, 10
qui tibi, ut reliquae corporis partes, non comites solum
virtutum, sed ministri etiam videbuntur. Quid? si in 114.1
ipso corpore multa voluptati praeponenda sunt, ut vires,
valitudo, velocitas, pulchritudo, quid tandem in animis
censes? in quibus doctissimi illi veteres inesse quid-
dam caeleste et divinum putaverunt. 5