Istud quidem, inquam, optime dicis, sed quaero nonne 3.13.1
tibi faciendum idem sit nihil dicenti bonum, quod non
rectum honestumque sit, reliquarum rerum discrimen
omne tollenti.
  Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. 5
  Quonam modo? inquam. si una virtus, unum istud, 14.1
quod honestum appellas, rectum, laudabile, decorum—
erit enim notius quale sit pluribus notatum vocabulis
idem declarantibus—, id ergo, inquam, si solum est
bonum, quid habebis praeterea, quod sequare? aut, si 5
nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, indecorum,
pravum, flagitiosum, foedum—ut hoc quoque pluribus
nominibus insigne faciamus—, quid praeterea dices esse
fugiendum?
  Non ignoranti tibi, inquit, quid sim dicturus, sed ali- 10
quid, ut ego suspicor, ex mea brevi responsione arri-
pere cupienti non respondebo ad singula, explicabo
potius, quoniam otiosi sumus, nisi alienum putas, totam
Zenonis Stoicorumque sententiam.
  Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad 15
ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
  Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum 15.1
ratio difficilius quiddam et obscurius. nam cum in
Graeco sermone haec ipsa quondam rerum nomina no-
varum * * non videbantur, quae nunc consuetudo diu-
turna trivit; quid censes in Latino fore? 5
  Facillimum id quidem est, inquam. si enim Zenoni
licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam, inaudi-
tum quoque ei rei nomen inponere, cur non liceat Ca-
toni? nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit,
ut interpretes indiserti solent, cum sit verbum, quod 10
idem declaret, magis usitatum. equidem soleo etiam
quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus
verbis exponere. et tamen puto concedi nobis oportere
ut Graeco verbo utamur, si quando minus occurret La-
tinum, ne hoc ephippiis et acratophoris potius 15
quam proëgmenis et apoproëgmenis concedatur;
quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta
dicere licebit.