Haec mirabilia videri intellego, sed cum certe su-
|
3.48.15
|
periora firma ac vera sint, his autem ea consentanea
|
|
et consequentia, ne de horum quidem est veritate du-
|
|
bitandum. sed quamquam negant nec virtutes nec vitia
|
|
crescere, tamen utrumque eorum fundi quodam modo
|
|
et quasi dilatari putant.
|
20
|
Divitias autem Diogenes censet eam modo vim ha-
|
49.1
|
bere, ut quasi duces sint ad voluptatem et ad valitudi-
|
|
nem bonam; sed, etiam uti ea contineant, non idem
|
|
facere eas in virtute neque in ceteris artibus, ad quas
|
|
esse dux pecunia potest, continere autem non potest,
|
5
|
itaque, si voluptas aut si bona valitudo sit in bonis,
|
|
divitias quoque in bonis esse ponendas, at, si sapientia
|
|
bonum sit, non sequi ut etiam divitias bonum esse
|
|
dicamus. neque ab ulla re, quae non sit in bonis, id,
|
|
quod sit in bonis, contineri potest, ob eamque causam,
|
10
|
quia cognitiones comprehensionesque rerum, e quibus
|
|
efficiuntur artes, adpetitionem movent, cum divitiae non
|
|
sint in bonis, nulla ars divitiis contineri potest. quod
|
50.1
|
si de artibus concedamus, virtutis tamen non sit eadem
|
|
ratio, propterea quod haec plurimae commentationis et
|
|
exercitationis indigeat, quod idem in artibus non sit,
|
|
et quod virtus stabilitatem, firmitatem, constantiam to-
|
5
|
tius vitae complectatur, nec haec eadem in artibus esse
|
|
videamus.
|
|
Deinceps explicatur differentia rerum, quam si non
|
|
ullam esse diceremus, confunderetur omnis vita, ut ab
|
|
Aristone, neque ullum sapientiae munus aut opus in-
|
10
|
veniretur, cum inter res eas, quae ad vitam degendam
|
|
pertinerent, nihil omnino interesset, neque ullum di-
|
|
lectum adhiberi oporteret. itaque cum esset satis con-
|
|
stitutum id solum esse bonum, quod esset honestum,
|
|
et id malum solum, quod turpe, tum inter illa, quae
|
15
|
nihil valerent ad beate misereve vivendum, aliquid ta-
|
|
men, quod differret, esse voluerunt, ut essent eorum
|
|
alia aestimabilia, alia contra, alia neutrum. quae autem
|
51.1
|
aestimanda essent, eorum in aliis satis esse causae,
|
|
quam ob rem quibusdam anteponerentur, ut in vali-
|
|
tudine, ut in integritate sensuum, ut in doloris vacuitate,
|
|
ut gloriae, divitiarum, similium rerum, alia autem non
|
5
|
esse eius modi, itemque eorum, quae nulla aestimatione
|
|
digna essent, partim satis habere causae, quam ob rem
|
|
reicerentur, ut dolorem, morbum, sensuum amissionem,
|
|
paupertatem, ignominiam, similia horum, partim non
|
|
item. hinc est illud exortum, quod Zeno προηγμένον,
|
10
|
contraque quod ἀποπροηγμένον nominavit, cum uteretur
|
|
in lingua copiosa factis tamen nominibus ac novis, quod
|
|
nobis in hac inopi lingua non conceditur; quamquam
|
|
tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Sed non alie-
|
|
num est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem
|
15
|
huius verbi faciendi Zenonis exponere.
|
|