Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi
|
4.2.16
|
iniquum postulo, arbitratu meo.
|
|
Ut placet, inquit. etsi enim illud erat aptius, aequum
|
|
cuique concedere.
|
|
Existimo igitur, inquam, Cato, veteres illos Platonis
|
3.1
|
auditores, Speusippum, Aristotelem, Xenocratem, deinde
|
|
eorum, Polemonem, Theophrastum, satis et copiose et
|
|
eleganter habuisse constitutam disciplinam, ut non esset
|
|
causa Zenoni, cum Polemonem audisset, cur et ab eo
|
5
|
ipso et a superioribus dissideret. quorum fuit haec in-
|
|
stitutio, in qua animadvertas velim quid mutandum
|
|
putes nec expectes, dum ad omnia dicam, quae a te
|
|
dicta sunt; universa enim illorum ratione cum tota
|
|
vestra confligendum puto. qui cum viderent ita nos
|
4.1
|
esse natos, ut et communiter ad eas virtutes apti esse-
|
|
mus, quae notae illustresque sunt, iustitiam dico, tem-
|
|
perantiam, ceteras generis eiusdem—quae omnes si-
|
|
miles artium reliquarum materia tantum ad meliorem
|
5
|
partem et tractatione differunt—, easque ipsas virtutes
|
|
viderent nos magnificentius appetere et ardentius, ha-
|
|
bere etiam insitam quandam vel potius innatam cupi-
|
|
ditatem scientiae natosque esse ad congregationem ho-
|
|
minum et ad societatem communitatemque generis hu-
|
10
|
mani, eaque in maximis ingeniis maxime elucere, totam
|
|
philosophiam tris in partis diviserunt, quam partitionem
|
|
a Zenone esse retentam videmus. quarum cum una
|
5.1
|
sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem,
|
|
quae quasi stirps est huius quaestionis. qui sit enim
|
|
finis bonorum, mox, hoc loco tantum dico, a veteribus
|
|
Peripateticis Academicisque, qui re consentientes voca-
|
5
|
bulis differebant, eum locum, quem civilem recte ap-
|
|
pellaturi videmur, Graeci πολιτικόν, graviter et copiose
|
|
esse tractatum.
|
|