Sed haec hactenus. nunc videamus, quaeso, de summo
|
4.14.1
|
bono, quod continet philosophiam, quid tandem attu-
|
|
lerit, quam ob rem ab inventoribus tamquam a paren-
|
|
tibus dissentiret. hoc igitur loco, quamquam a te, Cato,
|
|
diligenter est explicatum, finis hic bonorum [qui con-
|
5
|
tinet philosophiam] et quis a Stoicis et quem ad mo-
|
|
dum diceretur, tamen ego quoque exponam, ut per-
|
|
spiciamus, si potuerimus, quidnam a Zenone novi sit
|
|
allatum. cum enim superiores, e quibus planissime Po-
|
|
lemo, secundum naturam vivere summum bonum esse
|
10
|
dixissent, his verbis tria significari Stoici dicunt, unum
|
|
eius modi, vivere adhibentem scientiam earum rerum,
|
|
quae natura evenirent. hunc ipsum Zenonis aiunt esse
|
|
finem declarantem illud, quod a te dictum est, con-
|
|
venienter naturae vivere. alterum significari idem, ut
|
15.1
|
si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem
|
|
vivere. hoc sic expositum dissimile est superiori. illud
|
|
enim rectum est—quod κατόρθωμα dicebas—contin-
|
|
gitque sapienti soli, hoc autem inchoati cuiusdam officii
|
5
|
est, non perfecti, quod cadere in non nullos insipientes
|
|
potest. tertium autem omnibus aut maximis rebus iis,
|
|
quae secundum naturam sint, fruentem vivere. hoc non
|
|
est positum in nostra actione. completur enim et ex
|
|
eo genere vitae, quod virtute fruitur, et ex iis rebus,
|
10
|
quae sunt secundum naturam neque sunt in nostra
|
|
potestate. sed hoc summum bonum, quod tertia signi-
|
|
ficatione intellegitur, eaque vita, quae ex summo bono
|
|
degitur, quia coniuncta ei virtus est, in sapientem solum
|
|
cadit, isque finis bonorum, ut ab ipsis Stoicis scriptum
|
15
|
videmus, a Xenocrate atque ab Aristotele constitutus
|
|
est. itaque ab iis constitutio illa prima naturae, a qua
|
|
tu quoque ordiebare, his prope verbis exponitur:
|
|