Dicunt appetitionem animi moveri, cum aliquid 4.58.5
ei secundum naturam esse videatur, omniaque, quae
secundum naturam sint, aestimatione aliqua digna
eaque pro eo, quantum in quoque sit ponderis, esse
aestimanda, quaeque secundum naturam sint, partim
nihil habere in sese eius appetitionis, de qua saepe 10
iam diximus, quae nec honesta nec laudabilia dican-
tur, partim, quae voluptatem habeant in omni ani-
mante, sed in homine rationem etiam. ex ea quae
sint apta, ea honesta, ea pulchra, ea laudabilia, illa
autem superiora naturalia nominantur, quae coniuncta 15
cum honestis vitam beatam perficiunt et absolvunt.
omnium autem eorum commodorum, quibus non illi 59.1
plus tribuunt, qui illa bona esse dicunt, quam Zeno,
qui negat, longe praestantissimum esse, quod ho-
nestum esset atque laudabile. sed si duo honesta pro-
posita sint, alterum cum valitudine, alterum cum 5
morbo, non esse dubium, ad utrum eorum natura nos
ipsa deductura sit. sed tamen tantam vim esse ho-
nestatis, tantumque eam rebus omnibus praestare et
excellere, ut nullis nec suppliciis nec praemiis demo-
veri possit ex eo, quod rectum esse decreverit, omnia- 10
que, quae dura, difficilia, adversa videantur, ea vir-
tutibus iis, quibus a natura essemus ornati, opteri
posse, non faciles illas quidem <res> nec contemnendas
—quid enim esset in virtute tantum?—, sed ut hoc
iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam 15
beate aut secus vivendi. Ad summam ea, quae Zeno 60.1
aestimanda et sumenda et apta naturae esse dixit,
eadem illi bona appellant, vitam autem beatam illi
eam, quae constaret ex iis rebus, quas dixi, aut pluri-
mis aut gravissimis. Zeno autem, quod suam, quod 5
propriam speciem habeat, cur appetendum sit, id
solum bonum appellat, beatam autem vitam eam
solam, quae cum virtute degatur.