Adducis me, ut tibi adsentiar. sed tua quoque vide
|
5.32.1
|
ne desideretur constantia.
|
|
Quonam modo?
|
|
Quia legi tuum nuper quartum de finibus; in eo
|
|
mihi videbare contra Catonem disserens hoc velle osten-
|
5
|
dere—quod mihi quidem probatur—inter Zenonem
|
|
et Peripateticos nihil praeter verborum novitatem in-
|
|
teresse. quod si ita est, quid est causae quin, si Zeno-
|
|
nis rationi consentaneum sit satis magnam vim in
|
|
virtute esse ad beate vivendum, liceat idem Peripa-
|
10
|
teticis dicere? rem enim opinor spectari oportere, non
|
|
verba.
|
|
Tu quidem tabellis obsignatis agis mecum et testi-
|
33.1
|
ficaris, quid dixerim aliquando aut scripserim. cum
|
|
aliis isto modo, qui legibus impositis disputant: nos
|
|
in diem vivimus; quodcumque nostros animos pro-
|
|
babilitate percussit, id dicimus, itaque soli sumus li-
|
5
|
beri. verum tamen, quoniam de constantia paulo ante
|
|
diximus, non ego hoc loco id quaerendum puto, ve-
|
|
rumne sit, quod Zenoni placuerit quodque eius audi-
|
|
tori Aristoni, bonum esse solum, quod honestum esset,
|
|
sed si ita esset, tum <fueritne consentaneum>, ut totum
|
10
|
hoc beate vivere in una virtute poneret. quare demus
|
34.1
|
hoc sane Bruto, ut sit beatus semper sapiens—quam
|
|
sibi conveniat, ipse viderit; gloria quidem huius sen-
|
|
tentiae quis est illo viro dignior?—, nos tamen tenea-
|
|
mus, ut sit idem beatissimus.
|
5
|
Et si Zeno Citieus, advena quidam et ignobilis ver-
|
|
borum opifex, insinuasse se in antiquam philosophiam
|
|
videtur, huius sententiae gravitas a Platonis auctori-
|
|
tate repetatur, apud quem saepe haec oratio usurpata
|
|
est, ut nihil praeter virtutem diceretur bonum. velut
|
10
|
in Gorgia Socrates, cum esset ex eo quaesitum, Arche-
|
|
laum Perdiccae filium, qui tum fortunatissimus habe-
|
35.1
|
retur, nonne beatum putaret, 'haud scio' inquit; 'num-
|
|
quam enim cum eo conlocutus sum.—ain tu? an aliter
|
|
id scire non potes?—nullo modo.—tu igitur ne
|
|
de Persarum quidem rege magno potes dicere, bea-
|
5
|
tusne sit?—an ego possim, cum ignorem, quam sit
|
|
doctus, quam vir bonus?—quid? tu in eo sitam vitam
|
|
beatam putas?—ita prorsus existimo, bonos beatos,
|
|
improbos miseros.—miser ergo Archelaus?—certe,
|
|
si iniustus.' videturne omnem hic beatam vitam in una
|
36.1
|
virtute ponere? Quid vero? in Epitaphio quo modo
|
|
idem? 'nam cui viro' inquit 'ex se ipso apta sunt
|
|
omnia, quae ad beate vivendum ferunt, nec suspensa
|
|
aliorum aut bono casu aut contrario pendere ex alte-
|
5
|
rius eventis et errare coguntur, huic optume vivendi
|
|
ratio comparata est. hic est ille moderatus, hic fortis,
|
|
hic sapiens, hic et nascentibus et cadentibus cum reli-
|
|
quis commodis, tum maxime liberis parebit et oboe-
|
|
diet praecepto illi veteri: neque enim laetabitur um-
|
10
|
quam nec maerebit nimis, quod semper in se ipso
|
|
omnem spem reponet sui.' ex hoc igitur Platonis quasi
|
|
quodam sancto augustoque fonte nostra omnis mana-
|
|
bit oratio.
|
|