Quo loco quaero, quam vim habeat libra illa Critolai, 5.51.1
qui cum in alteram lancem animi bona imponat, in
alteram corporis et externa, tantum propendere illam
bonorum animi lancem putet, ut terram et maria depri-
mat. quid ergo aut hunc prohibet aut etiam Xenocra- 5
tem illum gravissumum philosophorum, exaggerantem
tantopere virtutem, extenuantem cetera et abicientem,
in virtute non beatam modo vitam, sed etiam beatis-
simam ponere? quod quidem nisi fit, virtutum interitus 52.1
consequetur. nam in quem cadit aegritudo, in eundem
metum cadere necesse est (est enim metus futurae
aegritudinis sollicita expectatio); in quem autem me-
tus, in eundem formido timiditas pavor ignavia; ergo, 5
ut idem vincatur interdum nec putet ad se praeceptum
illud Atrei pertinere:
    'Proinde íta parent se in víta, ut vinci nésciant.'
hic autem vincetur, ut dixi, nec modo vincetur, sed
etiam serviet; at nos [autem] virtutem semper libe- 10
ram volumus, semper invictam; quae nisi sunt, sublata
virtus est. Atque si in virtute satis est praesidii ad 53.1
bene vivendum, satis est etiam ad beate; satis est enim
certe in virtute, ut fortiter vivamus; si fortiter, etiam
ut magno animo, et quidem ut nulla re umquam terre-
amur semperque simus invicti. sequitur, ut nihil paeni- 5
teat, nihil desit, nihil obstet; ergo omnia profluenter
absolute prospere, igitur beate. satis autem virtus ad
fortiter vivendum potest; satis ergo etiam ad beate.
Etenim ut stultitia, etsi adepta est quod concupivit, 54.1
numquam se tamen satis consecutam putat, sic sapien-
tia semper eo contenta est quod adest, neque eam um-
quam sui paenitet.