Melius equidem adferre nihil possum, sed a te impe- 5.82.11
trarim lubenter, ut, nisi molestum sit, quoniam te nulla
vincula impediunt ullius certae disciplinae libasque
ex omnibus, quodcumque te maxime specie veritatis
movet,—quod paulo ante Peripateticos veteremque 15
Academiam hortari videbare, ut sine retractatione li-
bere dicere auderent sapientis esse semper beatissimos,
id velim audire, quem ad modum his putes consen-
taneum esse id dicere. multa enim a te contra istam
sententiam dicta sunt et Stoicorum ratione conclusa. 20
  Utamur igitur libertate, qua nobis solis in philoso- 83.1
phia licet uti, quorum oratio nihil ipsa iudicat, sed ha-
betur in omnis partis, ut ab aliis possit ipsa per sese
nullius auctoritate adiuncta iudicari. Et quoniam vi-
deris hoc velle, ut, quaecumque dissentientium 5
philosophorum sententia sit de finibus, ta-
men virtus satis habeat ad vitam beatam
praesidii, quod quidem Carneadem disputare soli-
tum accepimus; sed is ut contra Stoicos, quos stu-
diosissime semper refellebat et contra quorum disci- 10
plinam ingenium eius exarserat; nos illud quidem cum
pace agemus—si enim Stoici finis bonorum recte
posiverunt, confecta res est: necesse est semper bea-
tum esse sapientem—, sed quaeramus unam quam- 84.1
que reliquorum sententiam, si fieri potest, ut hoc prae-
clarum quasi decretum beatae vitae possit omnium
sententiis et disciplinis convenire.
  Sunt autem haec de finibus, ut opinor, retentae de- 5
fensaeque sententiae: primum simplices quattuor, nihil
bonum nisi honestum, ut Stoici, nihil bonum nisi volupta-
tem, ut Epicurus, nihil bonum nisi vacuitatem <doloris>,
ut Hieronymus, nihil bonum nisi naturae primis bonis
aut omnibus aut maxumis frui, ut Carneades contra 10
Stoicos disserebat. haec igitur simplicia, illa mixta: tria 85.1
genera bonorum, maxuma animi, secunda corporis, ex-
terna tertia, ut Peripatetici nec multo veteres Acade-
mici secus; voluptatem cum honestate Dinomachus et
Callipho copulavit, indolentiam autem honestati Peri- 5
pateticus Diodorus adiunxit. haec sunt sententiae, quae
stabilitatis aliquid habeant; nam Aristonis Pyrrhonis
Erilli non nullorumque aliorum evanuerunt. hi quid
possint optinere, videamus omissis Stoicis, quorum
satis videor defendisse sententiam. 10