Ordiamur ab eo, si placet, quem mollem, quem vo- 5.88.5
luptarium dicimus. quid? is tibi mortemne videtur aut
dolorem timere, qui eum diem, quo moritur, beatum
appellat maxumisque doloribus adfectus eos ipsos in-
ventorum suorum memoria et recordatione confutat?
nec haec sic agit, ut ex tempore quasi effuttire videa- 10
tur. de morte enim ita sentit, ut dissoluto animante
sensum extinctum putet, quod autem sensu careat,
nihil ad nos id iudicet pertinere. item <in> dolore certa
habet quae sequatur, cuius magnitudinem brevitate
consolatur, longinquitatem levitate. qui tandem isti 89.1
grandiloqui contra haec duo, quae maxime angunt,
melius se habent quam Epicurus?
  An ad cetera, quae mala putantur, non et Epicurus et
reliqui philosophi satis parati videntur? quis non pau- 5
pertatem extimescit? neque tamen quisquam philoso-
phorum. hic vero ipse quam parvo est contentus! nemo
de tenui victu plura dixit. etenim, quae res pecuniae
cupiditatem adferunt, ut amori, ut ambitioni, ut coti-
dianis sumptibus copiae suppetant, cum procul ab his 10
omnibus rebus absit, cur pecuniam magnopere desi-
deret vel potius cur curet omnino? an Scythes Ana- 90.1
charsis potuit pro nihilo pecuniam ducere, nostra-
tes philosophi facere non poterunt? illius epistula fer-
tur his verbis: 'Anacharsis Hannoni salutem. Mihi
amictui est Scythicum tegimen, calciamentum solo- 5
rum callum, cubile terra, pulpamentum fames, lacte
caseo carne vescor. quare ut ad quietum me licet ve-
nias. munera autem ista, quibus es delectatus, vel civi-
bus tuis vel diis inmortalibus dona.' omnes fere phi-
losophi omnium disciplinarum, nisi quos a recta ra- 10
tione natura vitiosa detorsisset, eodem hoc animo esse
potuerunt. Socrates, in pompa cum magna vis auri 91.1
argentique ferretur, 'quam multa non desidero!' in-
quit. Xenocrates, cum legati ab Alexandro quinqua-
ginta ei talenta attulissent, quae erat pecunia tempori-
bus illis, Athenis praesertim, maxuma, abduxit lega- 5
tos ad cenam in Academiam; is apposuit tantum,
quod satis esset, nullo apparatu. cum postridie ro-
garent eum, cui numerari iuberet, 'quid? vos hesterna'
inquit 'cenula non intellexistis me pecunia non egere?'
quos cum tristioris vidisset, triginta minas accepit, ne 10
aspernari regis liberalitatem videretur. at vero Dio- 92.1
genes liberius, ut Cynicus, Alexandro roganti, ut di-
ceret, si quid opus esset, 'nunc quidem paululum' in-
quit 'a sole.' offecerat videlicet apricanti. et hic qui-
dem disputare solebat, quanto regem Persarum vita 5
fortunaque superaret; sibi nihil deesse, illi nihil satis
umquam fore; se eius voluptates non desiderare, qui-
bus numquam satiari ille posset, suas eum consequi
nullo modo posse.