Videsne igitur, quantum breviter admonitus de
|
2.14.13
|
doloris terrore deieceris?
|
|
Video plane, sed plus desidero.
|
15.1
|
Experiar equidem; sed magna res est, animoque
|
|
mihi opus est non repugnante.
|
|
Habebis id quidem. ut enim heri feci, sic nunc rati-
|
|
onem, quo ea me cumque ducet, sequar.
|
5
|
Primum igitur de inbecillitate multorum et de variis
|
|
disciplinis philosophorum loquar. quorum princeps et
|
|
auctoritate et antiquitate Socraticus Aristippus non
|
|
dubitavit summum malum dolorem dicere. deinde ad
|
|
hanc enervatam muliebremque sententiam satis do-
|
10
|
cilem se Epicurus praebuit. hunc post Rhodius Hie-
|
|
ronymus dolore vacare summum bonum dixit: tantum
|
|
in dolore duxit mali. ceteri praeter Zenonem, Aristo-
|
|
nem, Pyrrhonem idem fere quod modo tu: malum
|
|
illud quidem, sed alia peiora. ergo id quod natura
|
16.1
|
ipsa et quaedam generosa virtus statim respuit, ne
|
|
scilicet dolorem summum malum diceres oppositoque
|
|
dedecore sententia depellerere, in eo magistra vitae
|
|
philosophia tot saecula permanet. quod huic offi-
|
5
|
cium, quae laus, quod decus erit tanti, quod adipisci
|
|
cum dolore corporis velit, qui dolorem summum ma-
|
|
lum sibi esse persuaserit? quam porro quis ignomi-
|
|
niam, quam turpitudinem non pertulerit, ut effugiat
|
|
dolorem, si id summum malum esse decreverit? quis
|
10
|
autem non miser non modo tunc, cum premetur sum-
|
|
mis doloribus, si in his est summum malum, sed
|
|
etiam cum sciet id sibi posse evenire? et quis est, cui
|
|
non possit? ita fit, ut omnino nemo esse possit bea-
|
|
tus. Metrodorus quidem perfecte eum beatum putat,
|
17.1
|
cui corpus bene constitutum sit et exploratum ita sem-
|
|
per fore. quis autem est iste, cui id exploratum possit
|
|
esse? Epicurus vero ea dicit, ut mihi quidem risus
|
|
captare videatur. adfirmat enim quodam loco, si ura-
|
5
|
tur sapiens, si crucietur—expectas fortasse, dum
|
|
dicat: 'patietur, perferet, non succumbet'; magna me-
|
|
hercule laus et eo ipso, per quem iuravi, Hercule, di-
|
|
gna; sed Epicuro, homini aspero et duro, non est hoc
|
|
satis: in Phalaridis tauro si erit, dicet: 'quam suave
|
10
|
est, quam hoc non curo!' suave etiam? an parum est,
|
|
si non amarum? at id quidem illi ipsi, qui dolorem
|
|
malum esse negant, non solent dicere, cuiquam suave
|
|
esse cruciari: asperum, difficile, odiosum, contra na-
|
|
turam dicunt, nec tamen malum. hic, qui solum hoc
|
15
|
malum dicit et malorum omnium extremum, sapien-
|
|
tem censet id suave dicturum. ego a te non postulo,
|
18.1
|
ut dolorem eisdem verbis adficias quibus voluptatem
|
|
Epicurus, homo, ut scis, voluptarius. ille dixerit sane
|
|
idem in Phalaridis tauro, quod, si esset in lectulo;
|
|
ego tantam vim non tribuo sapientiae contra dolo-
|
5
|
rem. si fortis est in perferendo, officio satis est; ut
|
|
laetetur etiam, non postulo. tristis enim res est sine
|
|
dubio, aspera, amara, inimica naturae, ad patiendum
|
|
tolerandumque difficilis.
|
|