Miserum esse verbi causa M. Crassum, qui illas for- 1.12.9
tunas morte dimiserit, miserum Cn. Pompeium, qui 10
tanta gloria sit orbatus, omnis denique miseros, qui
hac luce careant.
  Revolveris eodem. sint enim oportet, si miseri sunt;
tu autem modo negabas eos esse, qui mortui essent.
Si igitur non sunt, nihil possunt esse; ita ne miseri 15
quidem sunt.
  Non dico fortasse etiam, quod sentio; nam istuc
ipsum, non esse, cum fueris, miserrimum puto.
  Quid? miserius quam omnino numquam fuisse? ita, 13.1
qui nondum nati sunt, miseri iam sunt, quia non sunt,
et nos, si post mortem miseri futuri sumus, miseri
fuimus ante quam nati. ego autem non commemini,
ante quam sum natus, me miserum; tu si meliore me- 5
moria es, velim scire, ecquid de te recordere.
  Ita iocaris, quasi ego dicam eos miseros, qui nati non
sint, et non eos miseros, qui mortui sunt.
  Esse ergo eos dicis.
  Immo, quia non sint, cum fuerint, eo miseros esse. 10
  Pugnantia te loqui non vides? quid enim tam pu-
gnat, quam non modo miserum, sed omnino quicquam
esse, qui non sit? an tu egressus porta Capena cum
Calatini Scipionum Serviliorum Metellorum sepulcra
vides, miseros putas illos? 15
  Quoniam me verbo premis, posthac non ita dicam,
miseros esse, sed tantum miseros, ob id ipsum, quia
non sint.
  Non dicis igitur: 'miser est M. Crassus', sed tan-
tum: 'miser M. Crassus'? 20
  Ita plane.