Miserum esse verbi causa M. Crassum, qui illas for-
|
1.12.9
|
tunas morte dimiserit, miserum Cn. Pompeium, qui
|
10
|
tanta gloria sit orbatus, omnis denique miseros, qui
|
|
hac luce careant.
|
|
Revolveris eodem. sint enim oportet, si miseri sunt;
|
|
tu autem modo negabas eos esse, qui mortui essent.
|
|
Si igitur non sunt, nihil possunt esse; ita ne miseri
|
15
|
quidem sunt.
|
|
Non dico fortasse etiam, quod sentio; nam istuc
|
|
ipsum, non esse, cum fueris, miserrimum puto.
|
|
Quid? miserius quam omnino numquam fuisse? ita,
|
13.1
|
qui nondum nati sunt, miseri iam sunt, quia non sunt,
|
|
et nos, si post mortem miseri futuri sumus, miseri
|
|
fuimus ante quam nati. ego autem non commemini,
|
|
ante quam sum natus, me miserum; tu si meliore me-
|
5
|
moria es, velim scire, ecquid de te recordere.
|
|
Ita iocaris, quasi ego dicam eos miseros, qui nati non
|
|
sint, et non eos miseros, qui mortui sunt.
|
|
Esse ergo eos dicis.
|
|
Immo, quia non sint, cum fuerint, eo miseros esse.
|
10
|
Pugnantia te loqui non vides? quid enim tam pu-
|
|
gnat, quam non modo miserum, sed omnino quicquam
|
|
esse, qui non sit? an tu egressus porta Capena cum
|
|
Calatini Scipionum Serviliorum Metellorum sepulcra
|
|
vides, miseros putas illos?
|
15
|
Quoniam me verbo premis, posthac non ita dicam,
|
|
miseros esse, sed tantum miseros, ob id ipsum, quia
|
|
non sint.
|
|
Non dicis igitur: 'miser est M. Crassus', sed tan-
|
|
tum: 'miser M. Crassus'?
|
20
|
Ita plane.
|
|