Quasi non necesse sit, quicquid isto modo pronun- 1.14.1
ties, id aut esse aut non esse! an tu dialecticis ne
imbutus quidem es? in primis enim hoc traditur: omne
pronuntiatum (sic enim mihi in praesentia occurrit ut
appellarem ἀξίωμα, utar post alio, si invenero melius) 5
—id ergo est pronuntiatum, quod est verum aut fal-
sum. cum igitur dicis: 'miser M. Crassus', aut hoc di-
cis: 'miser est Crassus', ut possit iudicari, verum id
falsumne sit, aut nihil dicis omnino.
  Age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sint, 10
quoniam extorsisti, ut faterer, qui omnino non essent,
eos ne miseros quidem esse posse. quid? qui vivimus,
cum moriendum sit, nonne miseri sumus? quae enim
potest in vita esse iucunditas, cum dies et noctes co-
gitandum sit iam iamque esse moriendum? 15
  Ecquid ergo intellegis, quantum mali de humana 15.1
condicione deieceris?
  Quonam modo?
  Quia, si mors etiam mortuis miserum esset, infini-
tum quoddam et sempiternum malum haberemus in 5
vita; nunc video calcem, ad quam cum sit decursum,
nihil sit praeterea extimescendum. sed tu mihi videris
Epicharmi, acuti nec insulsi hominis ut Siculi, senten-
tiam sequi.
  Quam? non enim novi. 10
  Dicam, si potero, Latine. scis enim me Graece loqui
in Latino sermone non plus solere quam in Graeco
Latine.
  Et recte quidem. sed quae tandem est Epicharmi ista
sententia? 15
    'Émori noló, sed me esse mórtuum nihil aéstimo.'