Militiam vero—nostram dico, non Spartiatarum,
|
2.37.1
|
quorum procedit ad modum <acies> ac tibiam, nec
|
|
adhibetur ulla sine anapaestis pedibus hortatio—,
|
|
nostri exercitus primum unde nomen habeant, vi-
|
|
des; deinde qui labor, quantus agminis: ferre plus di-
|
5
|
midiati mensis cibaria, ferre, si quid ad usum velint,
|
|
ferre vallum (nam scutum gladium galeam in onere
|
|
nostri milites non plus numerant quam umeros lacer-
|
|
tos manus: arma enim membra militis esse dicunt; quae
|
|
quidem ita geruntur apte, ut, si usus fuerit, abiectis
|
10
|
oneribus expeditis armis ut membris pugnare possint).
|
|
quid? exercitatio legionum, quid? ille cursus concur-
|
|
sus clamor quanti laboris est! ex hoc ille animus in
|
|
proeliis paratus ad volnera. adduc pari animo in-
|
|
exercitatum militem: mulier videbitur. cur tantum in-
|
38.1
|
terest inter novum et veterem exercitum, quantum
|
|
experti sumus? aetas tironum plerumque melior, sed
|
|
ferre laborem, contemnere volnus consuetudo docet.
|
|
quin etiam videmus ex acie efferri saepe saucios,
|
5
|
et quidem rudem illum et inexercitatum quamvis levi
|
|
ictu ploratus turpissimos edere: at vero ille exerci-
|
|
tatus et vetus ob eamque rem fortior medicum modo
|
|
requirens, a quo obligetur:
|
|
'O Pátricoles' inquit, 'ad vós adveniens aúxilium et
|
10
|
vestrás manus
|
|
Petó, prius quam oppetó malam pestem mándatam
|
|
hostilí manu,
|
|
*
|
|
Neque sánguis ullo pótis est pacto prófluens con-
|
15
|
sístere,
|
|
Si quí sapientiá magis vestra mórs devitarí potest.
|
|
Namque Aésculapi líberorum saúcii opplent pórticus;
|
|
Non pótest accedi.—
|
|
Cérte Eurypylus híc quidem est. hominem
|
20
|
exércitum!'
|
|
<non minus autem exercitatum>: ubi tantum luctus
|
39.1
|
continuatur, vide quam non flebiliter respondeat, ra-
|
|
tionem etiam adferat cur aequo animo sibi feren-
|
|
dum sit:
|
|
'Qui álteri exitiúm parat,
|
5
|
Eum scíre oportet síbi paratum, péstem ut partici-
|
|
pét parem.'
|
|
abducet Patricoles, credo, ut conlocet in cubili, ut vol-
|
|
nus obliget. siquidem homo esset; sed nihil vidi minus.
|
|
quaerit enim, quid actum sit:
|
10
|
'Elóquere eloquere, rés Argivum proélio ut se sús-
|
|
tinet.—
|
|
Non pótest ecfari tántum dictis, quántum factis súp-
|
|
petit
|
|
Labóris.'
|
15
|
quiesce igitur et volnus alliga. etiamsi Eurypylus pos-
|
|
set, non posset Aesopus:
|
|
'Ubi fortuna Hectóris nostram acrem áciem incli-
|
|
natám . . '
|
|
et cetera explicat in dolore; sic est enim intemperans
|
20
|
militaris in forti viro gloria. ergo haec veteranus
|
|
miles facere poterit, doctus vir sapiensque non pote-
|
|
rit? ille vero melius, ac non paulo quidem. Sed ad-
|
40.1
|
huc de consuetudine exercitationis loquor, nondum de
|
|
ratione et sapientia. aniculae saepe inediam biduum
|
|
aut triduum ferunt; subduc cibum unum diem athle-
|
|
tae: Iovem, Iovem Olympium, eum ipsum, cui se exer-
|
5
|
cebit, inplorabit, ferre non posse clamabit. consuetu-
|
|
dinis magna vis est: pernoctant venatores in nive in
|
|
montibus; uri se patiuntur Indi; pugiles caestibus
|
|
contusi ne ingemescunt quidem. sed quid hos, quibus
|
41.1
|
Olympiorum victoria consulatus ille antiquus vide-
|
|
tur? gladiatores, aut perditi homines aut barbari, quas
|
|
plagas perferunt! quo modo illi, qui bene instituti
|
|
sunt, accipere plagam malunt quam turpiter vitare!
|
5
|
quam saepe apparet nihil eos malle quam vel domino
|
|
satis facere vel populo! mittunt etiam volneribus con-
|
|
fecti ad dominos, qui quaerant quid velint: si satis
|
|
is factum sit, se velle decumbere. quis mediocris
|
|
gladiator ingemuit, quis vultum mutavit umquam?
|
10
|
quis non modo stetit, verum etiam decubuit turpiter?
|
|
quis, cum decubuisset, ferrum recipere iussus collum
|
|
contraxit? tantum exercitatio meditatio consuetudo
|
|
valet. ergo hoc poterit 'Samnis, spurcus homo, vita
|
|
illa dignus locoque'; vir natus ad gloriam ullam par-
|
15
|
tem animi tam mollem habebit, quam non meditatione
|
|
et ratione conroboret? crudele gladiatorum spectacu-
|
|
lum et inhumanum non nullis videri solet, et haud
|
|
scio an ita sit, ut nunc fit; cum vero sontes ferro de-
|
|
pugnabant, auribus fortasse multae, oculis quidem
|
20
|
nulla poterat esse fortior contra dolorem et mortem
|
|
disciplina.
|
|