Nam revocatio illa, quam adfert, cum a contuendis
|
3.35.1
|
nos malis avocat, nulla est. non est enim in nostra
|
|
potestate fodicantibus is rebus, quas malas esse opi-
|
|
nemur, dissimulatio vel oblivio: lacerant, vexant, sti-
|
|
mulos admovent, ignis adhibent, respirare non sinunt,
|
5
|
et tu oblivisci iubes, quod contra naturam est, qui,
|
|
<quod> a natura datum est, auxilium extorqueas in-
|
|
veterati doloris? est enim tarda illa quidem medicina,
|
|
sed tamen magna, quam adfert longinquitas et dies.
|
|
Iubes me bona cogitare, oblivisci malorum. diceres
|
10
|
aliquid, et magno quidem philosopho dignum, si ea
|
|
bona esse sentires, quae essent homine dignissima.
|
|
Pythagoras mihi si diceret aut Socrates aut Plato:
|
|
'quid iaces aut quid maeres aut cur succumbis cedis-
|
36.1
|
que fortunae? quae pervellere te forsitan potuerit et
|
|
pungere, non potuit certe vires frangere. magna vis
|
|
est in virtutibus; eas excita, si forte dormiunt. iam
|
|
tibi aderit princeps fortitudo, quae te animo tanto
|
5
|
esse coget, ut omnia, quae possint homini evenire,
|
|
contemnas et pro nihilo putes. aderit temperantia,
|
|
quae est eadem moderatio, a me quidem paulo ante
|
|
appellata frugalitas, quae te turpiter et nequiter facere
|
|
nihil patietur. quid est autem nequius aut turpius
|
10
|
ecfeminato viro? ne iustitia quidem sinet te ista
|
|
facere, cui minimum esse videtur in hac causa loci;
|
|
quae tamen ita dicet dupliciter esse te iniustum, cum
|
|
et alienum adpetas, qui mortalis natus condicionem
|
|
postules inmortalium et graviter feras te, quod uten-
|
15
|
dum acceperis, reddidisse. prudentiae vero quid re-
|
37.1
|
spondebis docenti virtutem sese esse contentam, quo
|
|
modo ad bene vivendum, sic etiam ad beate? quae
|
|
si extrinsecus religata pendeat et non et oriatur a se
|
|
et rursus ad se revertatur et omnia sua complexa
|
5
|
nihil quaerat aliunde, non intellego, cur aut verbis
|
|
tam vehementer ornanda aut re tantopere expetenda
|
|
videatur'—ad haec bona me si revocas, Epicure,
|
|
pareo, sequor, utor te ipso duce, obliviscor etiam ma-
|
|
lorum, ut iubes, eoque facilius, quod ea ne in malis
|
10
|
quidem ponenda censeo. sed traducis cogitationes
|
|
meas ad voluptates. quas? corporis, credo, aut quae
|
|
propter corpus vel recordatione vel spe cogitentur.
|
|
num quid est aliud? rectene interpretor sententiam
|
|
tuam? solent enim isti negare nos intellegere, quid
|
15
|
dicat Epicurus. hoc dicit, et hoc ille acriculus me au-
|
38.1
|
diente Athenis senex Zeno, istorum acutissimus, con-
|
|
tendere et magna voce dicere solebat: eum esse bea-
|
|
tum, qui praesentibus voluptatibus frueretur confide-
|
|
retque se fruiturum aut in omni aut in magna parte
|
5
|
vitae dolore non interveniente, aut si interveniret, si
|
|
summus foret, futurum brevem, sin productior, plus
|
|
habiturum iucundi quam mali; haec cogitantem fore
|
|
beatum, praesertim cum et ante perceptis bonis con-
|
|
tentus esset <et> nec mortem nec deos extimesceret.
|
10
|
habes formam Epicuri vitae beatae verbis Zenonis ex-
|
|
pressam, nihil ut possit negari.
|
|