Et queruntur quidam Epicurei, viri optimi—nam
|
3.50.1
|
nullum genus est minus malitiosum—, me studiose
|
|
dicere contra Epicurum. ita credo, de honore aut de
|
|
dignitate contendimus. mihi summum in animo bo-
|
|
num videtur, illi autem in corpore, mihi in virtute, illi
|
5
|
in voluptate. et illi pugnant, et quidem vicinorum fidem
|
|
implorant—multi autem sunt, qui statim convolent
|
|
—; ego sum is qui dicam me non laborare, actum habi-
|
|
turum, quod egerint. quid enim? de bello Punico agi-
|
51.1
|
tur? de quo ipso cum aliud M. Catoni, aliud L. Len-
|
|
tulo videretur, nulla inter eos concertatio umquam fuit.
|
|
hi nimis iracunde agunt, praesertim cum ab is non sane
|
|
animosa defendatur sententia, pro qua non in senatu,
|
5
|
non in contione, non apud exercitum neque ad censores
|
|
dicere audeant. sed cum istis alias, et eo quidem ani-
|
|
mo, nullum ut certamen instituam, verum dicentibus fa-
|
|
cile cedam; tantum admonebo, si maxime verum sit ad
|
|
corpus omnia referre sapientem sive, ut honestius di-
|
10
|
cam, nihil facere nisi quod expediat, sive omnia re-
|
|
ferre ad utilitatem suam, quoniam haec plausibilia non
|
|
sunt, ut in sinu gaudeant, gloriose loqui desinant.
|
|
Cyrenaicorum restat sententia; qui tum aegritudi-
|
52.1
|
nem censent existere, si necopinato quid evenerit. est
|
|
id quidem magnum, ut supra dixi; etiam Chrysippo
|
|
ita videri scio, quod provisum ante non sit, id ferire
|
|
vehementius; sed non sunt in hoc omnia. quamquam
|
5
|
hostium repens adventus magis aliquanto conturbat
|
|
quam expectatus, et maris subita tempestas quam ante
|
|
provisa terret navigantes vehementius, et eius modi
|
|
sunt pleraque. sed cum diligenter necopinatorum na-
|
|
turam consideres, nihil aliud reperias nisi omnia videri
|
10
|
subita maiora, et quidem ob duas causas, primum quod,
|
|
quanta sint quae accidunt, considerandi spatium non
|
|
datur, deinde, cum videtur praecaveri potuisse, si pro-
|
|
visum esset, quasi culpa contractum malum aegritu-
|
|
dinem acriorem facit. Quod ita esse dies declarat, quae
|
53.1
|
procedens ita mitigat, ut isdem malis manentibus non
|
|
modo leniatur aegritudo, sed in plerisque tollatur. Kar-
|
|
thaginienses multi Romae servierunt, Macedones rege
|
|
Perse capto; vidi etiam in Peloponneso, cum essem
|
5
|
adulescens, quosdam Corinthios. hi poterant omnes
|
|
eadem illa de Andromacha deplorare: 'haec omnia
|
|
vidi . . . . ', sed iam decantaverant fortasse. eo enim
|
|
erant voltu, oratione, omni reliquo motu et statu, ut
|
|
eos Argivos aut Sicyonios diceres, magisque me mo-
|
10
|
verant Corinthi subito aspectae parietinae quam ipsos
|
|
Corinthios, quorum animis diuturna cogitatio callum
|
|
vetustatis obduxerat. legimus librum Clitomachi, quem
|
54.1
|
ille eversa Karthagine misit consolandi causa ad capti-
|
|
vos, cives suos; in eo est disputatio scripta Carneadis,
|
|
quam se ait in commentarium rettulisse. cum ita po-
|
|
situm esset, videri fore in aegritudine sapientem patria
|
5
|
capta, quae Carneades contra dixerit, scripta sunt. tan-
|
|
ta igitur calamitatis praesentis adhibetur a philosopho
|
|
medicina, quanta inveteratae ne desideratur quidem,
|
|
nec, si aliquot annis post idem ille liber captivis missus
|
|
esset, volneribus mederetur, sed cicatricibus. sensim
|
10
|
enim et pedetemptim progrediens extenuatur dolor,
|
|
non quo ipsa res immutari soleat aut possit, sed id,
|
|
quod ratio debuerat, usus docet, minora esse ea quae
|
|
sint visa maiora.
|
|