Sed defendat, quod quisque sentit; sunt enim iudicia 4.7.7
libera: nos institutum tenebimus nullisque unius disci-
plinae legibus adstricti, quibus in philosophia neces-
sario pareamus, quid sit in quaque re maxime pro- 10
babile, semper requiremus. quod cum saepe alias, tum
nuper in Tusculano studiose egimus. itaque expositis
tridui disputationibus quartus dies hoc libro conclu-
ditur. ut enim in inferiorem ambulationem descendi-
mus, quod feceramus idem superioribus diebus, acta 15
res est sic:
  Dicat, si quis volt, qua de re disputari velit. 8.1
  Non mihi videtur omni animi perturba-
tione posse sapiens vacare.
  Aegritudine quidem hesterna disputatione videba-
tur, nisi forte temporis causa nobis adsentiebare. 5
  Minime vero; nam mihi egregie probata est ora-
tio tua.
  Non igitur existumas cadere in sapientem aegritu-
dinem?
  Prorsus non arbitror. 10
  Atqui, si ista perturbare animum sapientis non po-
test, nulla poterit. quid enim? metusne conturbet?
at earum rerum est absentium metus, quarum prae-
sentium est aegritudo; sublata igitur aegritudine sub-
latus est metus. restant duae perturbationes, laetitia 15
gestiens et libido; quae si non cadent in sapientem,
semper mens erit tranquilla sapientis.
  Sic prorsus intellego. 9.1
  Utrum igitur mavis? statimne nos vela facere an
quasi e portu egredientis paululum remigare?