Quid, quod idem Peripatetici perturbationes istas,
|
4.43.1
|
quas nos extirpandas putamus, non modo naturalis
|
|
esse dicunt, sed etiam utiliter a natura datas? quorum
|
|
est talis oratio: primum multis verbis iracundiam
|
|
laudant, cotem fortitudinis esse dicunt, multoque et
|
5
|
in hostem et in inprobum civem vehementioris ira-
|
|
torum impetus esse, levis autem ratiunculas eorum,
|
|
qui ita cogitarent: 'proelium rectum est hoc fieri,
|
|
convenit dimicare pro legibus, pro libertate, pro pa-
|
|
tria;' haec nullam habent vim, nisi ira excanduit for-
|
10
|
titudo. nec vero de bellatoribus solum disputant: im-
|
|
peria severiora nulla esse putant sine aliqua acer-
|
|
bitate iracundiae; oratorem denique non modo accu-
|
|
santem, sed ne defendentem quidem probant sine
|
|
aculeis iracundiae, quae etiamsi non adsit, tamen ver-
|
15
|
bis atque motu simulandam arbitrantur, ut auditoris
|
|
iram oratoris incendat actio. virum denique videri
|
|
negant qui irasci nesciet, eamque, quam lenitatem
|
|
nos dicimus, vitioso lentitudinis nomine appellant. Nec
|
44.1
|
vero solum hanc libidinem laudant—est enim ira,
|
|
ut modo definivi, ulciscendi libido—, sed ipsum il-
|
|
lud genus vel libidinis vel cupiditatis ad summam uti-
|
|
litatem esse dicunt a natura datum; nihil enim quem-
|
5
|
quam nisi quod lubeat praeclare facere posse. noctu
|
|
ambulabat in publico Themistocles, quod somnum ca-
|
|
pere non posset, quaerentibusque respondebat Miltia-
|
|
dis tropaeis se e somno suscitari. cui non sunt auditae
|
|
Demosthenis vigiliae? qui dolere se aiebat, si quando
|
10
|
opificum antelucana victus esset industria. philoso-
|
|
phiae denique ipsius principes numquam in suis studiis
|
|
tantos progressus sine flagranti cupiditate facere po-
|
|
tuissent. ultimas terras lustrasse Pythagoran Demo-
|
|
critum Platonem accepimus. ubi enim quicquid esset
|
15
|
quod disci posset, eo veniendum iudicaverunt. num pu-
|
|
tamus haec fieri sine summo cupiditatis ardore po-
|
|
tuisse? Ipsam aegritudinem, quam nos ut taetram et
|
45.1
|
inmanem beluam fugiendam diximus, non sine magna
|
|
utilitate a natura dicunt constitutam, ut homines ca-
|
|
stigationibus reprehensionibus ignominiis adfici se in
|
|
delicto dolerent. impunitas enim peccatorum data vi-
|
5
|
detur eis qui ignominiam et infamiam ferunt sine do-
|
|
lore; morderi est melius conscientia. ex quo est illud
|
|
e vita ductum ab Afranio: nam cum dissolutus filius:
|
|
'heu me miserum!' tum severus pater: 'dum modo
|
|
doleat aliquid, doleat quidlubet.' Reliquas quoque par-
|
46.1
|
tis aegritudinis utilis esse dicunt, misericordiam ad
|
|
opem ferendam et calamitates hominum indignorum
|
|
sublevandas; ipsum illud aemulari obtrectare non esse
|
|
inutile, cum aut se non idem videat consecutum, quod
|
5
|
alium, aut alium idem, quod se; metum vero si qui
|
|
sustulisset, omnem vitae diligentiam sublatam fore,
|
|
quae summa esset in eis qui leges, qui magistratus,
|
|
qui paupertatem, qui ignominiam, qui mortem, qui do-
|
|
lorem timerent. Haec tamen ita disputant, ut resecanda
|
10
|
esse fateantur, evelli penitus dicant nec posse nec opus
|
|
esse et in omnibus fere rebus mediocritatem esse optu-
|
|
mam existiment. quae cum exponunt, nihilne tibi vi-
|
|
dentur an aliquid dicere?
|
|