Neque enim est ulla fortitudo, quae rationis est 4.51.1
expers. 'contemnendae res humanae sunt, neglegenda
mors est, patibiles et dolores et labores putandi'—
haec cum constituta sunt iudicio atque sententia, tum
est robusta illa et stabilis fortitudo, nisi forte, quae ve- 5
hementer acriter animose fiunt, iracunde fieri suspica-
mur. mihi ne Scipio quidem ille pontufex maxumus,
qui hoc Stoicorum verum esse declaravit, numquam
privatum esse sapientem, iratus videtur fuisse Ti.
Graccho tum, cum consulem languentem reliquit atque 10
ipse privatus, ut si consul esset, qui rem publicam
salvam esse vellent, se sequi iussit. nescio, ecquid 52.1
ipsi nos fortiter in re p. fecerimus: si quid fecimus,
certe irati non fecimus. an est quicquam similius in-
saniae quam ira? quam bene Ennius 'initium' dixit
'insaniae.' color, vox, oculi, spiritus, inpotentia dicto- 5
rum ac factorum quam partem habent sanitatis? quid
Achille Homerico foedius, quid Agamemnone in iurgio?
nam Aiacem quidem ira ad furorem mortemque per-
duxit. non igitur desiderat fortitudo advocatam ira-
cundiam; satis est instructa parata armata per sese. 10
nam isto quidem modo licet dicere utilem vinulentiam
ad fortitudinem, utilem etiam dementiam, quod et in-
sani et ebrii multa faciunt saepe vehementius. semper
Aiax fortis, fortissimus tamen in furore; nam
    Fácinus fecit máximum, cum Dánais inclinántibus 15
    Summám rem perfecít manu.
proelium restituit insaniens: dicamus igitur utilem 53.1
insaniam? Tracta definitiones fortitudinis: intelleges
eam stomacho non egere. fortitudo est igitur 'adfectio
animi legi summae in perpetiendis rebus obtemperans'
vel 'conservatio stabilis iudicii in eis rebus quae for- 5
midolosae videntur subeundis et repellendis' vel
'scientia rerum formidolosarum contrariarumque aut
omnino neglegendarum conservans earum rerum sta-
bile iudicium' vel brevius, ut Chrysippus (nam su-
periores definitiones erant Sphaeri, hominis in primis 10
bene definientis, ut putant Stoici; sunt enim omnino
omnes fere similes, sed declarant communis notiones
alia magis alia)—quo modo igitur Chrysippus?
'fortitudo est' inquit 'scientia rerum perferendarum
vel adfectio animi in patiendo ac perferendo summae 15
legi parens sine timore.' quamvis licet insectemur
istos, ut Carneades solebat, metuo ne soli philosophi
sint. quae enim istarum definitionum non aperit no-
tionem nostram, quam habemus omnes de fortitudine
tectam atque involutam? qua aperta quis est qui aut 20
bellatori aut imperatori aut oratori quaerat aliquid
neque eos existumet sine rabie quicquam fortiter fa-
cere posse? Quid? Stoici, qui omnes insipientes in- 54.1
sanos esse dicunt, nonne ista conligunt? remove per-
turbationes maxumeque iracundiam: iam videbuntur
monstra dicere. nunc autem ita disserunt, sic se dicere
omnes stultos insanire, ut male olere omne caenum. 5
'at non semper.' commove: senties. sic iracundus non
semper iratus est; lacesse: iam videbis furentem.
Quid? ista bellatrix iracundia, cum domum rediit, qua-
lis est cum uxore, cum liberis, cum familia? an tum
quoque est utilis? est igitur aliquid quod perturbata 10
mens melius possit facere quam constans? an quis-
quam potest sine perturbatione mentis irasci? bene
igitur nostri, cum omnia essent in moribus vitia, quod
nullum erat iracundia foedius, iracundos solos mo-
rosos nominaverunt. Oratorem vero irasci minime de- 55.1
cet, simulare non dedecet. an tibi irasci tum videmur,
cum quid in causis acrius et vehementius dicimus?
quid? cum iam rebus transactis et praeteritis oratio-
nes scribimus, num irati scribimus? 'ecquis hoc anim- 5
advertit? vincite!'—num aut egisse umquam iratum
Aesopum aut scripsisse existimas iratum Accium?
aguntur ista praeclare, et ab oratore quidem melius,
si modo est orator, quam ab ullo histrione, sed agun-
tur leniter et mente tranquilla. 10